بررسی وضعیت الگوی مصرف آب و عوامل موثر بر کاهش مصرف با تاکید بر مدیریت بحران آب در اصفهان

افزایش جمعیت و رشد سریع شهرنشینی، تداوم رشد صنایع همراه با افزایش سرانه مصرف آب، تقاضای آب؛ بویژه آب شیرین و آشامیدنی را بشدت افزایش داده است. این موضوع در کنار تغییرات آب و هوایی و بروز خشکسالی های متوالی، مسئله آب را به یک چالش اصلی تبدیل کرده است. افزایش مستمر سرانه مصرف آب از یک سو و کمبود منابع آب شرب از سوی دیگر لزوم توجه به مسئله آب در شهرها را مطرح می سازد. برنامه ریزی منطقه ای که در آن برنامه ریزی متناسب با توانایی های محیطی و طبیعی منطقه هدف گیری شده باشد چیزی جز توسعه پایدار نیست. این پژوهش با هدف بررسی میزان مصرف آب خانگی در اصفهان و عوامل موثر (اجتماعی و فرهنگی) بر مصرف آب انجام شده است. پژوهش حاضر نوعی تحقیق کاربردی است. با توجه به مولفه های مورد بررسی، ماهیت موضوع و اهداف تحقیق، روش این پژوهش از نوع توصیفی-تحلیلی است؛ که در واقع وضعیت موجود را بررسی و مورد ارزیابی قرار می دهد. داده ها و اطلاعات مورد نیاز به شیوه اسنادی و پیمایشی جمع آوری گردید و با استفاده از نرم افزار SPSS و نرم افزار GIS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج نشان داد که میانگین مصرف آب خانوارها در مناطق مختلف شهر اصفهان تفاوت معناداری با هم دارند. همچنین نتایج نشان می دهد که متغیرهایی نظیر تعداد اعضای خانوار، درآمد ماهیانه خانوار، عمر بنای ساختمان، تعداد واحد مسکونی و احساس مسئولیت در صرفه جویی در مصرف آب، به طور مستقیم بر مصرف آب خانواده ها تاثیر داشته و متغیرهای، سن سرپرست خانوار، نوع مالکیت ملک مسکونی، تحصیلات سرپرست خانوار، نوع واحد مسکونی، مدت سکونت در واحد مسکونی و مساحت زیربنای واحد مسکونی به طور غیر مستقیم بر میزان مصرف آب خانوار تاثیرگذار بوده اند. بر همین اساس راهکارهایی جهت مدیریت تقاضای مصرف آب خانگی توصیه گردید که می توان اقدامات فرهنگی را به عنوان مهمترین و اساسی ترین روش نام برد.

بررسی وضعیت الگوی مصرف آب و عوامل موثر بر کاهش مصرف با تاکید بر مدیریت بحران آب در اصفهان Keywords:

مدیریت بحران , الگوی مصرف , کاهش مصرف , اقدامات فرهنگی