کارکرد نماز در کاهش آسیب های فردی و اجتماعی جوانان بر اساس مطالعه تطبیقی سیره نبوی و یافته های روانشناسی نوین abstract
دوره جوانی از مهمترین دورهای حیات آدمی است که به دلیل ویژگی های خاص آن احتمال آسیب های فردی و اجتماعی در
جوانان را مضاعف می سازد. از سویی دیگر خصایصی هم دارد که چنانچه به موقع از آن بهره گرفته شود و با ابزارهای صحیح هدایت گردد، نه تنها می تواند از میزان این آسیب ها بکاهد، بلکه جوان را در مسیر تعالی قرار دهد. دین یکی از مهمترین این ابزارهاست و
نماز شاخص ترین نمادهای آن است. بررسی نقش کارکردی
نماز در کاهش آسیب های فردی و اجتماعی
جوانان مساله جستار حاضر است که با تکیه برسیره پیامبر(ص) به عنوان دومین منبع حکمی اسلام پس از قرآن انجام شده است. به منظور نشان دادن کارآمدی آموزه های سیره در عصر حاضر و لزوم توجه به آنها، دیدگاه های دینی با یافته های علمی در حوزه روانشناسی و جامعه شناسی نوین مطابقت داده شده و مویداتی برای آنها معرفی شده است. دستامد پژوهش نشان می دهد که دین و مهمترین نماد آن نماز، نقش مهمی در اضطراب زدایی و دور کردن تشویش ها و نگرانی ها، ایجاد آرامش با حس رضایتمندی از زندگی، افزایش عزت نفس و جلوگیری از احساس حقارت و سرخوردگی و ملامت گری، امیدافزایی و جلوگیری از خودباختگی و ممانعت از پوچ گرایی، هنجارپذیری، جمع گرایی و حسن معاشرت در خانواده و اجتماع و کاهش بزهکاری و منکرات اخلاقی نظیر زنا و فحشا و بی حیایی اجتماعی، شرابخواری و اعتیاد به مواد مخدر و سکرآور، سرقت و کسب مال نامشروع دارد.