نقش نماز در شکوفایی فضائل اخلاقی

نماز، شکوهمندترین میقات ربانی و زیباترین هنگامه رازگویی و نغزترین چکامه های شورآفرین، به گونه ای ادبستان انسان سازی به شمار است. پژوهش بر آن است با مطالعه آیات ۱۹ تا ۳۵ سوره مبارکه معارج برخی ویژگی های روانشناختی انسان و کنش های رفتاری وی را که در این آیات رمزگشایی و توصیف شده مورد مطالعه قرار دهد و راهکارهای قرآنی موثر در برون رفت از نقش آفرینی کژتاب خصایل ناپسند وی را در پرتو نماز راستین تبیین نماید. مطالعه آیات مزبور نشان می دهد که خداوند حکیم، در طلیعه آیات، درون مایه آدمی را سخت آزمند معرفی کرده که در تنگناهای دشوار روزگار، بی تابی نموده و با بی صبری، ناله ها سر می دهد، همو در روزهای فراخی و گشاده دستی، انسان دیگری شده و بر خلاف گذشته های عدالت خواهانه خویش، در این بستر نرمی و آسودگی رفاه زدگی، خودخواهی اش شکوفا گشته، به انحصارگرایی و تک خوری روی آورده و منش تنگ نظری و بخل بر روانش چیرگی می یابد. لکن خداوند متعال دریچه ای روشن جهت برون رفت از این حصار تاریکی و وحشت، دریچه ای با عنوان نماز و نیاز به روی او می گشاید، تا در پرتو نور درخشنده آن، به بلندای ستیغ انسانی و شکوفایی منش اهورایی پر کشد.

نقش نماز در شکوفایی فضائل اخلاقی Keywords:

نماز , سوره مبارکه معارج , فضایل و رذایل اخلاقی , آزمندی