از نظر فقهی
نماز عملی است که دارای ارکان و شرایط خاص است که روزی پنج بار بر شخص مکلف واجب است اما حقیقت
نماز آن رابطه قلبی و عملی با خداست که موجب تقرب پارسایان به خداوند می شود. اقامه نماز، احساس مسئولیت در انسان را بیدار و آدمی را از غفلت و بی تفاوتی می رهاند. گسترش فرهنگ
نماز و فراهم نمودن زمینه آن همواره از اهداف و دغدغه های مهم انبیاء، به ویژه پیامبر اسلام(ص)، امامان معصوم(ص) و پیشوایان دینی بوده است. با توجه به نقش
نماز در شخصیت سازی جوانان و به طور خاص دانشجویان، این مساله اهمیت بیشتری می یابد، لذا لازم است همه دست اندرکاران عرصه تعلیم و تربیت با رویکرد فایده مندی فردی و اجتماعی به این فریضه الهی بپردازند. بررسی عوامل موثر در جذب دانشجویان به
نماز و راهکارهای آن مساله نوشتار حاضر است که سعی شده این مهم با تکیه بر مفهوم شناسی
نماز در
سیره حضرت علی(ع) و
نهج البلاغه انجام شود. پژوهش حاضر درصدد پاسخگویی به این پرسش است که چگونه می توان میان جوانی و
نماز به عنوان دو مظهر زیبایی پیوند برقرار کرد؟ با عنایت به نقش راهبردی دانشگاه ها و مراکز علمی در جذب دانشجویان به نماز، راهکارهایی چند نظیر ایجاد فضای مناسب و با نشاط در دانشگاه ها، برخورداری از نمازخانه و وضوخانه مناسب با سبک معماری زیبای اسلامی، تقویت نگرش و رفتار مذهبی در دانشجویان، دیدار دانشجویان با اساتید برجسته و علمای کشور و استانها، برگزاری مسابقات متعدد و متنوع پیرامون نماز، پخش اذان با استفاده از دانشجویان خوش صوت، بهره مندی از امام جماعت و روحانیون خوش فکر و جوان در امر
نماز جماعت، معرفی شخصیت های برجسته مذهبی و اساتید دانشگاه به عنوان الگو و اسوه و بهره گیری از مطبوعات، صدا و سیما، تهیه و نصب آثار و فعالیت هایی که درباره
نماز انجام گرفته، مفید و موثر ارزیابی شده است.