هدف پژوهش حاضر، به
نقش خانواده در
پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی می پردازد. روش این پژوهش توصیفی تحلیلی بوده و از راه فیش برداری، یادداشت برداری و همچنین جست وجو در پایگاه ها و منابع اطلاعات علمی – اینترنتی مانند (مگیران، Magiran؛ سید، sid؛ پرتال جامع علوم انسانی، Ensani؛ گوگل اسکولار، Google Scholar؛ نورمگز، Normags) اطلاعات گردآوری شده است. نتایج یافته های پژوهش نشان داد که
پیشرفت تحصیلی دانش آموزان یکی از دغدغه های اصلی خانواده ها در سراسر جهان است. مطالعات نشان می دهد عوامل متعددی بر موفقیت و
پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تاثیرگذار است که یکی از مهم ترین این عوامل، نقش والدین است .والدین با ایجاد یک محیط حمایتی در خانه، تشویق و ترغیب دانش آموز به یادگیری و همچنین نظارت بر روند تحصیلی فرزندان، می توانند تاثیر بسزایی بر پیشرفت و موفقیت تحصیلی آن ها داشته باشند. نقش والدین در
پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بسیار حیاتی و تعیین کننده است. از ایجاد یک محیط تحصیلی مثبت و تشویق به تعیین اهداف واقع بینانه گرفته تا تقویت مهارت های خودآموزی و توجه به سلامت روانی و جسمی فرزندان، همه و همه نشان دهنده اهمیت مشارکت فعال والدین در زندگی تحصیلی فرزندانشان است. علاوه بر این، تقویت مهارت های ارتباطی و اجتماعی و ارائه پشتیبانی عاطفی و تشویق مداوم، به فرزندان کمک می کند تا با اعتماد به نفس و انگیزه بیشتری در مسیر تحصیلی خود پیش بروند. همچنین، مشارکت والدین در فعالیت های مدرسه نه تنها به تقویت پیوند بین خانه و مدرسه کمک می کند، بلکه به والدین امکان می دهد تا درک عمیق تری از نیازها و چالش های فرزندان خود داشته باشند و به آن ها در رسیدن به موفقیت های تحصیلی کمک کنند. در نهایت، تلاش های مشترک والدین، معلمان و خود دانش آموزان، می تواند به ایجاد یک محیط آموزشی موفق و پربار منجر شود که در آن هر دانش آموز به حداکثر پتانسیل خود دست یابد.