پیشگیری از بحرانهای اجتماعی با بهره گیری از سواد امنیتی (ناظر بر ماده ۱۰۳قانون برنامه هفتم توسعه )

امنیت از کلیدی ترین نیازهای جوامع بشری است و یکی از اهداف مهم دولت ها نیز تامین و حفظ آن است. امنیت سازی در گرو نقش آفرینی عوامل و فرایندهای گوناگونی است. در بیشتر مطالعات به عوامل مولد امنیت و نیروهای حافظ امنیت توجه می شود. نظر به آنچه بیان شد، مسئله تحقیق آن است که به جز عوامل یادشده، چه متغیرهایی در ایجاد امنیت و پیشگیری از بحران ها نقش آفرین هستند؟ در راستای مسئله بیان شده، نویسنده این پرسش اصلی را مطرح نموده است که: سوادهای امنیتی چه نقشی در پیشگیری از بحران ها در ج.ا. ایران دارند؟نویسنده برای پاسخ به این پرسش ابتدا، با بررسی اسناد و منابع معتبر داخلی و خارجی تعاریفی از سوادهای امنیتی ارائه نموده و در ادامه نقش این سوادها را در پیشگیری از بحران ها تبیین نموده است. به منظور اعتبارسنجی یافته های نظری، نویسنده پرسشنامه ای محقق ساخت را تنظیم و آن بین ۵۰ نفر از خبرگان مرتبط توزیع نمود.یافته های تحقیق که از سوی کارشناسان و متخصصان مورد تایید قرار گرفت نشان می دهد رابطه معنادار و مستقیمی بین میزان و سطح سواد امنیتی جامعه و جلوگیری از وقوع بحران ها وجود دارد؛ به عبارتی میزان و کیفیت سوادهای امنیتی جامعه از شاخص های تعیین کننده توان پیشگیری کشور از وقوع بحران هاست. با نهادینه و درونی سازی سوادهای امنیتی، بستر مناسبی برای ایمن و مصون سازی جامعه در برابر چالش هایی همچون بحران ها و یا جلوگیری از تشدید و اوج گیری آن فراهم خواهد شد.

پیشگیری از بحرانهای اجتماعی با بهره گیری از سواد امنیتی (ناظر بر ماده ۱۰۳قانون برنامه هفتم توسعه ) Keywords:

"سواد امنیتی" , "پیشگیری" , "بحران" , "ج.ا. ایران" برنامه هفتم توسعه