گسترش، محبوبیت و جایگاه زبان فارسی دری در هند

آغاز زبان فارسی دری را تقریبا هزار سال پیش زمانی که سلطان محمود در شبه قاره هند انجام داد، وارد هند شد. فارسی راه خود را در هند باز کرد و به تدریج در عمق فرهنگ هند جای گرفت. زبان فارسی تنها زبان ارتباط، زبان تفاهم، زبان آموزش و زبان دانشگاهی هند شد. سخنوران، روشنفکران و دولتمردان آثار خود را به زبان شیرین دری فارسی می نوشتند. واقعیت این است که پس از ورود سلطان محمود غزنوی به هند، زبان فارسی دری جایگاه ویژه ای در عرصه ادبیات و فرهنگ هند به خود اختصاص داد. این سرزمین محل بزرگی برای انتشار آثار ادبی به زبان فارسی دری شد. مطالعه ادبیات و فلسفه هند، یکولرانی مانند ابوریحان بیرونی را که به همراه سلطان محمود وارد این سرزمین شده و کتابهای تحقیقی موالند، اطهارالباقیه و التفهیم لوائل صنعت تنجیم را تالیف کرده بود، به خود جلب کرد. سلطان محمود از سال ۴۱۶-۳۹۲ ه. او هفده بار به هند سفر کرد و هر بار علما و شاعران و نویسندگان بسیاری مانند النی بلخی، فرخی سیستانی و برخی دیگر او را همراهی کردند. چون سلطان عاشق زبان پارسی دری بود، شاعران و نویسندگان این زبان در هند در دربار او گرد آمدند. از آن تاریخ به بعد زبان فارسی دری در هند رواج یافت و مراکز ادبی و فرهنگی از خراسان به هند انتقال یافت. این امر باعث گسترش و اشاعه چشمگیر ادبیات و فرهنگ خراسانی شد و در نتیجه آثار پارسی دری از همه پرطرفدارتر شد. این مراکز شامل الهور، دهلی، بنگال، دکن، مولتان و کشمیر بود.

گسترش، محبوبیت و جایگاه زبان فارسی دری در هند Keywords:

گسترش , زبان فارسی , زبان دری , سلطان محمود , هند