تجمعات انبوه، اجتماعات انسانی هستند که در سراسر دنیا با اهداف و مراسم خاص برگزار می شوند . بسیاری از آن ها ریشه در اعتقادات، فرهنگ و سنن جوامع دارد. در جمهوری اسلامی ایران نیر تجمعات متعددی با ماهیت مذهبی، ملی، ورزشی، سیاسی، علمی و ... برگزار می شود که تعدادی از آنها در مقیاس بسیار بزرگ می باشند. مطابق با تقویم رسمی کشور هر ساله بیش از یکصد رویداد سیاسی، فرهنگی، و مذهبی برگزار می شود. در این گردهمایی های انسانی که در اندازه های مختلف و با اهداف متفاوت تشکیل می شود. آنچه اهمیت دارد برگزاری مراسم در شرایط کاملا ایمن است به طوریکه مراسم بدون هیچ حادثه ای برگزار شود . تامین ایمنی، امنیت و سلامت شرکت کنندگان در طول
مراسم و تجمعات از جمله مهمترین وظایفی است که در رسالت سازمان های متعددی مانند نیروهای انتظامی، آتش نشانی، اورژانس ، شهرداری ها و .... لحاظ شده است .انسان موجودی فرهنگی و اجتماعی است و به همین دلیل در پی امنیت اجتماعی شده فرهنگ محور است که امنیتی پایدار، فراگیر و مطمئن باشد و بتواند در سایه آن به حیات اجتماعی تعالی جویانه و کمال خواهانه خود و هم نوعانش برسد. از سویی ، حفاظت از جان مردم همواره اصلی ترین عنصر منافع و امنیت ملی و جزء بالاترین ارزش ها در هر نظام حکومتی به شمار می رود و مهمترین وظیفه حکومت ها نیز همین مساله می باشد.از سویی ، ازدحام یکی از مشکلات اصلی در تجمعات انبوه است؛ به ویژه هنگامی که تجمع بسیار انبوهی در زمانی مشخص و در محیط فیزیکی محدودی شکل بگیرد. از این رو، یکی از جنبه های مهم در کنترل تجمعات انبوه، مقابله با ازدحام و فشار جمعیت است. بر این اساس، هدف این است که در سیستم مشخصی، تاب آوری افراد و گروه های مختلف و نیز فضاها و نواحی مورد استفاده در مراسم به میزان قابل قبولی افزایش یابد زیرا جامعه تاب آور در برابر سوانح جامعه ای است که بیشترین امنیت را دارد و در نتیجه آسیب پذیری در برابرحوادث به صورت فراگیر کاهش می یابد. از اینرو ، این مطالعات در راستای ایمنی
مراسم و تجمعات در برابر مخاطرات تهدیدکننده جمعیت، به آن دسته از مخاطراتی می پردازد که می توانند منجر به ایجاد
پاسار (یک حرکت تکانشی جمعی از جمعیت که اغلب منجر به جراحت و مرگ می شود) گردد.