هدف از انجام این پژوهش مروری کتابخانه ای بررسی نقش
اسطوره ها در
تاریخ ادبیات ایران و دیدگاه های متنوعی که
ادبیات و
اسطوره در طول
تاریخ همواره ارتباط دارند. این روایت های کهن، که از باورها، آیین ها و
اسطوره های پیشینیان سرچشمه می گیرند و در شکل گیری هویت فرهنگی و هنری
ایران تاثیر عمیقی داشته اند.
ادبیات حماسی به ویژه
شاهنامه فردوسی نمونه ای برجسته از حضور پررنگ
اسطوره ها در
ادبیات فارسی است. از سمتی به منظور شناخت هرچه بهتر اساطیر، در گذر زمان شاخه ای از
ادبیات پدیدار گردید که وظیفه اصلی آن شناخت
اسطوره ها و تجلی آن در انواع ادبی برای ادوار مختلف بشری است. در مجموع
اسطوره ها به عنوان میراثی گرانبها، پیوند میان گذشته و حال را در
ادبیات ایران برقرار کرده اند و بستری برای بیان ارزش ها، باورها و آرمان های جامعه ایرانی فراهم آورده اند. این ارتباط عمیق میان
اسطوره ها و ادبیات،
تاریخ ایران را زنده نگه داشته است.
اسطوره ها بخش جدایی ناپذیر از
ادبیات هستند و همواره در شکل گیری هویت فرهنگی و معنوی نقش اساسی داشته اند.
اسطوره ها همواره یکی از ارکان اساسی فرهنگ و ادب ایرانی بوده اند و در
تاریخ ادبیات ایران نقش اساسی و مهمی ایفا کرده اند.