سیویلیکا را در شبکه های اجتماعی دنبال نمایید.

بهینه سازی و مدلسازی چند متغیری تصفیه پساب روغنی پالایشگاه گاز با استفاده از کربن فعال به عنوان یک جاذب با توان عملیاتی بالا

Publish Year: 1403
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 29

This Paper With 20 Page And PDF Format Ready To Download

Export:

Link to this Paper:

Document National Code:

JR_WEJMI-17-63_002

Index date: 17 March 2025

بهینه سازی و مدلسازی چند متغیری تصفیه پساب روغنی پالایشگاه گاز با استفاده از کربن فعال به عنوان یک جاذب با توان عملیاتی بالا abstract

مقدمه: روش های پایه جذب برای تصفیه پساب های نفتی شناخته شده، باصرفه اقتصادی و پربازده هستند. بااین حال، برای دستیابی به فرآیند تصفیه پربازده، فرآیند جذب باید بهینه شود. روش سطح پاسخ یک روش مناسب به دلیل بررسی برهم کنش های پارامترها، کاهش تعداد آزمایشات، و نتیجتا با صرفه جویی در زمان و هزینه، می باشد.روش: سطح ویژه جاذب به عنوان یکی از مهم ترین عواملی که بر بازده جذب تاثیر می گذارد، توسط BET&BJH محاسبه شد و سطح ویژه ای به اندازه ۸۹۷ مترمربع بر گرم را برای جاذب نشان داد. عوامل موثر بر حذف COD شامل دوز جاذب، زمان تصفیه، دما و pH با بهینه سازی چند متغیری با استفاده از نرم افزار طراحی آزمایش Design-Expert با روش سطح پاسخ (۲۱ اجرا) برای دو نوع پساب پالایشگاه گاز بهینه شد.یافته ها: روش حذف COD به ترتیب بازده معادل ۹۳ درصد و ۸۷ درصد برای پساب جمع آوری شده از خروجی و ورودی حوضچه API را نشان داد. علاوه بر این، مطالعات سینتیکی برای هر دو پساب جمع آوری شده انجام شد، که نشان داد فرآیند جذب از سینتیک مرتبه اول برای حذف COD از پساب ورودی حوضچه API و مدل مرتبه صفر برای حذف COD از خروجی حوضچه API پیروی می کند.نتیجه گیری: فرآیند توسعه یافته پتانسیل بسیار خوبی برای تصفیه فاضلاب واقعی پالایشگاه گاز نشان داد، از این رو، نویسندگان استفاده از آن را برای این هدف در مقیاس بزرگ موکدا توصیه می کند

بهینه سازی و مدلسازی چند متغیری تصفیه پساب روغنی پالایشگاه گاز با استفاده از کربن فعال به عنوان یک جاذب با توان عملیاتی بالا Keywords:

فاضلاب پالایشگاه های گاز , کربن فعال , بهینه سازی چند متغیره , روش سطح پاسخ

بهینه سازی و مدلسازی چند متغیری تصفیه پساب روغنی پالایشگاه گاز با استفاده از کربن فعال به عنوان یک جاذب با توان عملیاتی بالا authors

حامد باقری

دانشجوی دکتری گروه مهندسی شیمی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی مرودشت، مرودشت، ایران

بیژن هنرور

دانشیار گروه مهندسی شیمی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی مرودشت، مرودشت، ایران

نادیا اسفندیاری

دانشیار گروه مهندسی شیمی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی مرودشت، مرودشت، ایران

زهرا عرب ابوسعدی

استادیار گروه مهندسی شیمی، واحد مرودشت، دانشگاه آزاد اسلامی مرودشت، مرودشت، ایران