زیبایی شناسی مرثیه در سبک خراسانی (با تاکید بر اشعار رودکی ، کسایی ، فردوسی ، فرخی سیستانی )

در شعر فارسی ، بعضی مباحث درباره زیبایی شناسی وجود دارد. باید گفت وجه تمایز شعر فارسی از دیگر قسمت های ادب فارسی ، عاطفه و تخیلی است که در آن دیده می شود. اگر عاطفه ای در کار نباشد، احساسی هم نیست و در نتیجه مرثیه ای سروده نمی شود. از سوی دیگر تخیل شاعر باعث به وجود آمدن آرایه هایی می شود که زیبایی این آرایه ها باعث زیباتر شدن و در نتیجه ماندگاری مرثیه در طول تاریخ شعر فارسی می شود. مرثیه هادر شعر سبک خراسانی ، اولین سبک شعری بعد از اسلام در ایران، نیز دارای عواطف و خیالاتی اند که باعث زیبایی و ماندگاری آنها شده است . شاعرانی مانند رودکی ، فردوسی ، و دیگر شاعران سبک خراسانی ، مرثیه های زیبایی از خود به یادگار گذاشتند، که راز ماندگار بودن این مرثیه ها در عناصر زیبایی شناسی ای است که در اشعار این شاعران دیده می شود. سوال اصلی این است که عناصر زیبایی شناسی در مرثیه های سبک خراسانی چیست و اصولا چه چیزی باعث زیبایی آنها شده است ؟ این پژوهش به روش توصیفی -تحلیلی در اشعار سبک خراسانی صورت گرفته است و نتایج به دست آمده بیانگر این است که مرثیه ، حاصل عاطفه ای از درون شاعر است که با تخیل آمیخته می شود؛ به نحوی که این دو کاملا به هم وابسته اند و بعید است شعری بدون این دو عنصر، زیبا هم باشد. مرثیه در شعر سبک خراسانی در مورد یک شخص ، حکومت ، جوانی از دست رفته ، یا مال و ثروتی است که شاعر اغلب در پیری ، آنها را از دست داده است . تشبیه ، استعاره، غرضثانویه ، و تکرار از مظاهر زیبایی شعر مخصوصا در موضوع مرثیه اند

زیبایی شناسی مرثیه در سبک خراسانی (با تاکید بر اشعار رودکی ، کسایی ، فردوسی ، فرخی سیستانی ) Keywords:

سبک خراسانی , مرثیه , زیبایی شناسی