شناسایی الگویی برای گردشگری عراقی ها در ایران با رویکرد ارتباطات میان فرهنگی

زمینه و هدف : توسعه روابط دوجانبه بین کشورهای همسایه همواره از اهمیت ویژهای برخوردار است . چرا که منافع اقتصادی ، امنیتی و سیاسی عدیدهای برای طرفین در پی دارد. میتوان گفت پایه و اساس توسعه روابط دوجانبه ، توسعه ارتباطات میان فرهنگی است و بدون تردید مهمترین عرصه برای توسعه ارتباطات میان فرهنگی را میتوان توسعه گردشگری بین دو کشور دانست . این پژوهش در پی آن است تا مدل سیاستی نسبتا جامعی برای توسعه گردشگری عراقی ها در ایران طراحی کند. بدین منظور، پس از تدوین چهارچوب نظری و ارائه تعاریف مربوطه و توضیح مفاهیم »گردشگری « و »ارتباطات میان فرهنگی «، در مرحله میدانی ، برای گردآوری داده با پنج نفر از کارشناسان این حوزه مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام خواهد شد.روش تحقیق : در مرحله تحلیل داده های گردآوری شده ابتدا کدهای اولیه از متن مصاحبه ها(۵ مصاحبه ) استخراج شد. سپس با روش تحلیل مضمون، کدها در چهار مرحله ی کدگذاری اولیه ، استخراج مضامین اولیه ، کدگذاری تفسیری و یکپارچه سازی دسته بندی شدند. نهاتای الگوی سیاستی با رویکرد کلی «امتزاج و همگرایی فرهنگی -تمدنی و نهادسازی مشترک بین دو ملت » در دو شاخه «زمینه ها و فرصتها» و «توصیه های سیاستی » طراحی شد.یافته ها : فرصتها عبارتند از: »انگیزههای عراقی ها برای سفر به ایران« که به دو نوع انگیزههای زیارتی - مذهبی و انگیزههای سیاحتی تقسیم می شود؛ »اشتراکات عقیدتی ، فرهنگی و تاریخی دو ملت « و »زمینه های مساعد تجارتی .« توصیه های سیاستی نیز عبارتند از: »نقش نظارتی ، هدایتی و زیرساختی نهادهای دولتی «، »اتخاذ راهبرد دشمن مشترک و دوستان مشترک«، »تقویت روابط تجاری «، »استفاده از ظرفیت افراد مشهور«، »ترویج و آموزش در راستای توسعه ارتباطات مردمی چهره به چهره«، »اصلاح تصویر دو ملت از همدیگر، از طریق رسانه ، پروژههای مشترک و ارتباطات چهره به چهره.«نتیجه گیری : با استفاده از یافته ها و مشخص شدن فرصت ها می توان گردشگری را برای گردشگران فراهم نمود.

شناسایی الگویی برای گردشگری عراقی ها در ایران با رویکرد ارتباطات میان فرهنگی Keywords:

گردشگری , ارتباطات میان فرهنگی , روابط ایران و عراق , مدل سیاستی