بررسی روش های نوآورانه در تخمین، کنترل و همگام سازی وضعیت و مدار فضاپیماها

این مقاله به بررسی مجموعه ای از روش های نوآورانه برای تخمین، کنترل و همگام سازی وضعیت و موقعیت فضاپیماها در ماموریت های فضایی می پردازد. ابتدا یک روش تخمین مبتنی بر اجزای نقطه مشترک ارائه شده با استفاده از الگوریتم های RANSAC و بهینه سازی گراف موقعیت (PGO)، خطاهای اساسی را کاهش داده و با کمک فیلتر کالمن توسعه یافته، تصویربرداری نشان داده و سرعت، موقعیت زاویه ای هدف را تخمین می زند. این روش، دقت بالایی را در شبیه سازی ها و آزمایش های تصویربرداری نشان داده است. برای کنترل وضعیت، از یک کنترل کننده حالت لغزشی سنتی نسبت به روش های کنترل دقت بالاتری ارائه می دهد. برای کنترل وضعیت، مطابق فازی توزیع شده، به همگام سازی و تداوم عملکرد کمک می کند. همچنین کنترل فازی توزیع شده، به هماهنگی گروهی از فضاپیماها کمک کرده و تبادل محدود اطلاعات، پایداری و تداوم عملکرد را تضمین می کند. در نهایت، مدل های کنترلی نظیر L-PID و برنامه ریزی محدب پیش بینی کننده (MPCP) برای بهینه سازی و مدیریت محدودیت های وضعیت طراحی شده اند. این رویکردها با استفاده از هندسه دیفرانسیل و گروه های لی، برتری خود را در شرایط متغیر دینامیکی نشان داده اند.

بررسی روش های نوآورانه در تخمین، کنترل و همگام سازی وضعیت و مدار فضاپیماها Keywords:

تخمین وضعیت فضایی , کنترل وضعیت , بهینه سازی گراف موقعیت , کنترل طبیعی , کنترل حالت لغزشی , برنامه ریزی محدب پیش بینی کننده , کنترل فازی توزیع شده