ارزیابی تحلیل روش های مختلف کنترل آیرودینامیکی پهپادها سطح بال و تغییر شکل بال

در کاربردهای (UAV) روش های کنترل آیرودینامیکی برای بهینه سازی عملکرد، پایداری و کارایی هواپیماهای بدون سرنشین متنوع هستند. این مقاله مروری، نقاط قوت، محدودیت ها و کاربردهای بالقوه سطوح کنترل مرسوم، بال های تغییرشکل پذیر (morphing wings) و تکنیک های کنترل جریان فعال و روش های کنترل جریان غیرفعال را بررسی می کند. علاوه بر این، یک چارچوب جدید برای هدایت انتخاب روش های کنترل مناسب برای طرح ها و ماموریت های خاص پهپادها ارائه شده است. این چارچوب معیارهای عملکرد، از جمله کارایی آیرودینامیکی، انعطاف پذیری، هزینه و قابلیت اطمینان را برای ایجاد یک ماتریس امتیازدهی وزن ادغام می کند. این رویکرد ساختاریافته طراحان پهپاد را قادر می سازد تا تصمیمات آگاهانه ای که منجر به انطباق پذیری بالا و بهینه سازی انرژی می شوند، متعادل کنند. روش های تغییرشکل پذیر بال هایی که در سناریوهای پیچیده مانند محرک های پلاسما، مکانیسم های مکش/دمش و کنترل دقیق لایه مرزی دارند، برجسته می کند. روش های غیرفعال مانند ولدهای ترکیبی و مولدهای دوار، راه حل های مقرون به صرفه و کنترل جریان فعال را ترکیب می کنند. ادغام ریبلت ها (riblets) سیستم های ترکیبی که بال های تغییرشکل پذیر و کنترل جریان فعال را ترکیب می کنند. این مطالعه مسیر امیدوارکننده ای برای طراحی پهپادهایی است که نیازمند تطبیق پذیری در سناریوهای عملیاتی متنوع هستند. این مطالعه با تاکید بر نوآوری و همکاری بین رشته ای برای پرداختن به چالش های مرتبط با ادغام روش های کنترل پیشرفته به پایان می رسد. تحقیقات آینده باید بر توسعه سیستم های هوشمند و مواد پایدار برای افزایش بیشتر عملکرد پهپادها و گسترش قابلیت های عملیاتی آنها متمرکز شود.

ارزیابی تحلیل روش های مختلف کنترل آیرودینامیکی پهپادها سطح بال و تغییر شکل بال Keywords:

آیرودینامیک پهپاد , بال های تغییرشکل پذیر , تکنیک های کنترل جریان , کارایی آیرودینامیکی , سیستم های ترکیبی