این مطالعه
ناهنجاری های دما را در قزوین، منطقه ای نیمه خشک در شمال غربی ایران، با استفاده از شاخص دمای استاندارد شده (STI)در دوره۲۰۱۲-۲۰۲۱بررسی می کند. نتایج نشان دهنده روندهایگرمایش قابل توجه، به ویژه از سال ۲۰۱۶به بعد، همراه با ناهنجاری های گرمای شدید در طول سال های ۲۰۲۰و۲۰۲۱ است. برعکس، ناهنجاری های سرمای شدید در طول سال های۲۰۱۲-۲۰۱۴ مشاهده شدکه چرخه های کشاورزی و منابع آب را مختل کرد. این مطالعه ناهمگونی مکانی و زمانی
ناهنجاری های دما را در سراسر
قزوین که تحت تاثیر عواملی مانند توپوگرافی و کاربری زمین است، برجسته می کند.یافته ها بر تاثیرات حیاتی این ناهنجاری ها بر کشاورزی، دسترسی به آب و اکوسیستم ها تاکید می کند و بر نیاز به استراتژی های مقاوم در برابر آب و هوا تاکید می کند. توصیه های کلیدی شامل اتخاذ شیوه هایکشاورزی هوشمند در برابر آب و هوا، بهبود مدیریت منابع آب از طریق سیستم های پیشرفته ذخیره سازی و توزیع، و حفاظت از اکوسیستم ها برای افزایش تنوع زیستی است. از سیاستگذاران خواسته می شود کهاستراتژی های سازگاری و کاهش را در برنامه ریزی منطقه ای که توسط سیستم های هشدار اولیه و طرح های آگاهی عمومی پشتیبانی می شود، ادغام کنند. این مطالعه بینش های ارزشمندی را در مورد چالش ها و فرصت ها برای پرداختن به تغییرپذیری آب و هوا در
قزوین ارائه می دهد و به تلاش های جهانی برای توسعه پایدار در
مناطق نیمه خشک کمک میکند.