معاطات یکی از اشکال معاملات در فقه اسلامی است که به معنای توافق بر مبادله کالا یا خدمات بین طرفین است. این اصطلاح به طور خاص به نوعی از قراردادهای غیر کتبی اشاره دارد که بر اساس توافق طرفین شکل می گیرد و به عنوان یکی از شیوه های انعقاد قراردادها و اجرای
ایقاعات در فقه اسلامی و حقوق ایران از اهمیت خاصی برخوردار است. این مفهوم به معنای تحقق یک عمل حقوقی از طریق اعمال و حرکات فیزیکی بدون نیازی به لفظ و بیان لفظی است. در نظام های حقوقی،
معاطات بیشترین کاربرد را در قراردادهای تملیکی مانند خرید و فروش، اجاره و هبه داردو به عنوان یک سازوکار ساده و سریع میتواند به طور موثری نیازهای روزمره افراد را در عملیات تملیک و تعهدات برطرف سازد. این روش، به دلیل کاهش بروکراسی های مرتبط با اسناد و مدارک، میتواند نقشی موثر در تسهیل و سرعت بخشی به فعالیت های اقتصادی و رسمی ایفا کند. در نتیجه، شناخت و درک عمیق تر از ابعاد حقوقی و کاربرد عملی
معاطات میتواند به بهبود فرآیندهای حقوقی و اقتصادی کمک کند.