بررسی تطبیقی جرم سرقت علمی در ایران و استرالیا

کسب مدارج علمی و دستیابی به موقعیت های اجتماعی بالاتر، گاهی منجر به رفتارهای غیر اخلاقی مانند سرقت علمی میشود که در بسیاری از جوامع به شدت محکوم است. اما برخورد با این پدیده متغیر بوده است. در استرالیا نگرانی ها در سال های اخیر به حدی شدید شده است که دولت استرالیا در سال ۲۰۲۰ قوانینی را وضع کرد که به دادگاه ها اجازه میدهد کسانی را که محصولات تقلبی را به دانش آموزان ارائه میدهند زندانی یا به شدت جریمه کنند و در ایران نیز قوانین متعددی از جمله قانون حمایت حقوق مولفان، مصنفان و هنرمندان در سال ۱۳۴۸ و قانون پیشگیری از تقلب در آثار علمی در سال ۱۳۹۶ تصویب شده که نیازمند اجرای موثرتر هستند. در این پژوهش به بررسی مقایسه تطبیقی تعاریف و تنبیهات سرقت علمی در ایران و استرالیا پرداخته است یافته های پژوهش نشان می دهد که تصمیم گیران با به کارگیری شیوه های اجباری مانند قوانین تنبیهی و گفتمان های حاوی محتوای هنجاری می توانند باعث این شوند که دانشجویان و دانش آموزان به شیوه های مطلوب تری فکر و رفتار کنند. این مقایسه نشان میدهد که در حالی که هر دو کشور بر حفظ حقوق مالکیت فکری و جلوگیری از سرقت علمی تاکید دارند، رویکرد ایران بیشتر بر اساس قوانین کیفری و حقوقی استوار است، در حالی که استرالیا بر سیاست های آموزشی و انضباطی متمرکز است. این تفاوت ها نیاز به یک رویکرد جامع تر در هر دو کشور برای ارتقاء آگاهی و آموزش در زمینه سرقت علمی را نمایان میسازد. به طور کلی، ایجاد یک محیط علمی سالم و پایدار نیازمند همکاری بین نهادهای آموزشی، پژوهشگران و قانونگذاران است تا بتوانند به طور موثری با این مشکل مقابله کنند و از بروز تخلفات جلوگیری نمایند.

بررسی تطبیقی جرم سرقت علمی در ایران و استرالیا Keywords:

ایران , استرالیا , سرقت علمی , مقایسه تطبیقی