همه ی انسان ها با هر نوع تلقی و با وجود اختلاف مراتب و روش، در پی سکونت و آرامش هستند. رمز
طراحی خوب پیدا کردن روش هایی برای تولید محیط شهری خوب به گونه ای می باشد که مردم به آن جذب شوند و از زندگی در آن لذت ببرند. ضرورت به کارگیری اصول
روان شناسی محیط در
طراحی ، با توجه به رنگ، فرم و فضا به عنوان عامل موثر در بهبود رفتار انسان اجتناب ناپذیر است؛ لذا به دلیل حساسیت موضوع، طراح معمار باید زمینه ی مطالعاتی در این خصوص داشته باشد. ایده های معمارانه برای
طراحی فضاهای اجتماعی باید در جهت آسایش و آرامش ساکنین و استفاده کنندگان از این فضاها باشد. شناخت نیازهای روانی انسان ها در
محیط های اجتماعی و سعی در برطرف کردن آن ها از طریق محیط و تعاملات اجتماعی و شناخت فاکتورهای مناسب بر تعاملات اجتماعی در محیط های عمومی از اهداف این پژوهش است. پژوهش حاضر در گام نخست ماهیت
محیط های اجتماعی و کارکردهای آن ها را مورد بررسی قرار داده و سپس به بررسی رویکرد
روان شناسی محیط در این فضاها می پردازد. دیدگاه کلی حاکم بر تحقیق حاضر کیفی و از جنبه ی هدف از نوع کاربردی است.