اوج قداست و خویشتنداری در مقام رضا (بررسی تطبیقی دریافت امین الشواربی و علی عباس زلیخه از غزل۴۰۲ حافظ)

بسیاری از شاعران برجسته و نام آور پهنه ی ادبیات پارسی، همواره مورد توجه و عنایت ادیبان و پژوهشگران جهانی قرار گرفته اند. ازجمله ی این شاعران شمس الدین محمد حافظ شیرازی است. از میان ادیبان پهنه ی ادبیات عربی، ابراهیم امین الشواربی و علی عباس زلیخه، به عنوان دو ادیب و شاعر، عنایت ویژه ای نسبت به حافظ داشته اند وهریک از آن دو از اشعار حافظ برداشت مهمی عرضه کرده و به زبان عربی نگاشته اند. در این پژوهش برداشت آنان از غزل ۴۰۲ (بر اساس نسخه ی غنی قزوینی) ذکر شده و موردتحلیل و تطبیق قرار گرفته و سرانجام پس از نتیجه گیری، برداشت نگارنده نسبت به هر بیت به زبان عربی عرضه شده است. آنچه از بررسی تطبیقی برداشت دو ادیب از بیت های غزل برمی آید نشانگر آن است که برداشت الشواربی در بیشتر بیت های این غزل که به نثر نگاشته، به سبب اینکه مدت ها در شیراز زندگی کرده، بلیغ تر از برداشت زلیخه است؛ ولی نمود عنصر عاطفه در دریافت زلیخه که به صورت شعر و نثر است، جذاب تر و اثرگذارتر از برداشت الشواربی است.

اوج قداست و خویشتنداری در مقام رضا (بررسی تطبیقی دریافت امین الشواربی و علی عباس زلیخه از غزل۴۰۲ حافظ) Keywords:

ابراهیم امین الشواربی , ادبیات تطبیقی , حافظ شیرازی , علی عباس زلیخه , نظریه ی دریافت