اثربخشی آموزش نیک زیستی روانشناختی براساس مدل پرما به دختران ۱۴ تا ۱۶ ساله با علائم اضطراب
Publish place: Journal of Positive Psychology، Vol: 10، Issue: 2
Publish Year: 1403
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 20
This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_PPLS-10-2_001
Index date: 18 March 2025
اثربخشی آموزش نیک زیستی روانشناختی براساس مدل پرما به دختران ۱۴ تا ۱۶ ساله با علائم اضطراب abstract
نیک زیستی ترکیبی از احساس خوب و عملکرد موثر است که در معنای گسترده تر آن یعنی بالندگی، از پیگیری موفقیت آمیز پنج مولفه پرما شامل احساسات مثبت، مجذوبیت و اشتغال، روابط، معنا و دستاورد به دست می آید. با توجه به اینکه اضطراب و استرس ازجمله مشکلات هیجانی در نوجوانی هستند که می تواند باعث کاهش نیک زیستی روانی و رضایت از زندگی شود، هدف از انجام این پژوهش آموزش مدل پرما به دختران ۱۴ تا ۱۶ ساله با علائم اضطراب بود. بدین منظور، نمونه گیری غیر تصادفی از نوع دردسترس و هدفمند از دانش آموزان دختر پایه نهم و دهم (دوره اول و دوم متوسطه) شهر تهران انجام گرفت. پژوهش از نوع شبه آزمایشی یک گروه با طرح پیش آزمون - پس آزمون و آزمون پی گیری بود. پرسش نامه خودسنجی آخنباخ برای تعیین نمونه ها با علائم اضطرابی و پرسش نامه پرما در ابتدا و انتهای دوره آموزشی و پیگیری پس از گذشت سه ماه اجرا شد. دوره آموزشی در ۶ جلسه هفتگی یک و نیم ساعته برگزار شد. یافته ها نشان داد نمره کل پرما و مولفه های هیجان مثبت، مجذوبیت، روابط مثبت و معنا پس از دوره آموزشی افزایش معنادار و نمره علائم اضطراب، کاهش معنادار داشت. در پیگیری سه ماهه نیز تغییرات در هجان مثبت و روابط مثبت ماندگار و مولفه مجذوبیت افزایش معنادار یافت. با وجود بهبود در مولفه دستاورد، تغییرات به سطح معناداری نرسید. براساس این یافته ها می توان نتیجه گرفت، آموزش مدل پرما باعث افزایش نیک زیستی و کاهش علائم اضطراب در نوجوانان دختر ۱۴ تا ۱۶ ساله می شود و این تغییرات در طول زمان ماندگار است.
اثربخشی آموزش نیک زیستی روانشناختی براساس مدل پرما به دختران ۱۴ تا ۱۶ ساله با علائم اضطراب Keywords:
اثربخشی آموزش نیک زیستی روانشناختی براساس مدل پرما به دختران ۱۴ تا ۱۶ ساله با علائم اضطراب authors
زهرا دانشیان
دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی کودک و نوجوان، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
شهریار شهیدی
استاد گروه روان شناسی، دانشکدە علوم تربیتی و روان شناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران.
سعید قنبری
استادیار گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :
