اثر سطوح مختلف پروبیوتیک غنی شده با سلنیوم بر عملکرد رشد و فراسنجه های خونی گوساله های شیرخوار

سابقه و هدف: مواد معدنی عمدتا نقش مهمی در حفظ ویژگی های محیط شکمبه نسخوارکنندگان ایفا می کنند و الگوی تخمیر را بهبود می دهند. سلنیوم از جمله مواد معدنی کم مصرف و ضروری می باشد، که با بهبود ایمنی و کاهش برخی از بیماری ها مرتبط بوده و با مشارکت در ساختمان آنزیم گلوتاتیون پراکسیداز نقش مهمی را در سیستم آنتی اکسیدانی ایفا می کند. این مطالعه به منظور مقایسه تاثیر منابع کیلاته سلنیوم بر عملکرد رشد، خوراک مصرفی، فراسنجه های خونی و وضعیت سلامتی گوساله های شیرخوار بود.مواد و روش ها: در این مطالعه تعداد ۸۰ راس گوساله تازه متولد شده نژاد هلشتاین با میانگین وزنی ۱±۳۵ کیلوگرم، از بدو تولد و قبل از اولین شیردادن انتخاب شده و در قالب ۴ تیمار در طرح بلوک کامل تصادفی تقسیم بندی شدند. گروه اول به عنوان گروه شاهد، تیمارهای دوم، سوم و چهارم به ترتیب مقادیر ۱۵/۰، ۳۰/۰ و ppm ۴۵/۰ پروبیوتیک غنی شده با سلنیوم را دریافت کردند (به ترتیب SE۰.۱۵، SE۰.۳ و SE۰.۴۵). زمان از شیرگیری بر اساس برنامه ی گاوداری و دوره تغذیه هر تیمار مدت ۷۵ روز به صورت مخلوط در استارتر در نظر گرفته شد. طی دوره آزمایش فراسنجه های عملکردی شامل، میانگین افزایش وزن، قد، میانگین ماده خشک مصرفی روزانه و کل و همچنین وضعیت سلامتی گوساله ها با استفاده از ارزیابی قوام مدفوع و سلامت گوساله ها با استفاده از شاخص امتیازدهی ویسکانسین ارزیابی شد.یافته ها: نتایج این آزمایش نشان می دهد تیمار SE۰.۴۵ که استارتر مکمل شده با مقدار ppm ۴۵/۰ پروبیوتیک غنی شده با سلنیوم را دریافت کرده بودند، میانگین وزن بیشتری نسبت به گروه شاهد داشتند (خطی و درجه دوم، P<۰.۰۵). افزودن سلنیوم سبب بهبود میانگین خوراک مصرفی در طی دوره آزمایشی شد. تیمار SE۰.۴۵ بهترین عملکرد را از این نظر نسبت به گروه شاهد داشت (خطی و درجه دوم ، P<۰.۰۵). بر اساس نتایج این آزمایش، غلطت آلبومین خون گروه های تیماری دریافت کننده پروبیوتیک غنی شده با مکمل سلنیوم نسبت به گروه شاهد بالاتر بود (خطی، درجه دوم و درجه سوم، P<۰.۰۵). همچنین میانگین غلظت گلوتاتیون پراکسیداز در گروه های تیماری دریافت کننده سلنیوم بالاتر از گروه شاهد بود (خطی، p<۰.۰۵). نتایج این آزمایش نشان می دهد که افزودن پروبیوتیک غنی شده با سلنیوم در سطوح ۳/۰ و ۴۵/۰ قسمت در میلیون به جیره گوساله های شیرخوار سبب افزایش میانگین قد جدوگاهی در انتهای دوره آزمایش نسبت به گروه شاهد شده است (خطی و درجه دوم، P<۰.۰۵). میانگین افزایش قد روزانه گوساله ها در دوره قبل از شیرگیری (۷۵ روزگی) در گروه های دریافت کننده پروبیوتیک غنی شده سلنیوم بالاتر از گروه شاهد بود (خطی، درجه دوم و سوم، P<۰.۰۵). نتایج کشت میکروبی نمونه های مدفوع نشان می دهد تعداد باکتری های کلی فرم در گروه دریافت کننده ۴۵/۰ ppm پروبیوتیک غنی شده مکمل سلنیوم نسبت به گروه شاهد پایین تر بود (خطی، P<۰.۰۵). حال آنکه، جمعیت باکتری های گونه لاکتوباسیلوس در این گروه تیماری بیشتر از گروه شاهد بود (خطی و درجه دوم، P<۰.۰۵).نتیجه گیری: افزودن سلنیوم به جیره غذایی گوساله های شیرخوار علاوه بر اثر بر رشد قد و وزن، سبب بهبود سیستم آنتی اکسیدانی در خون شده و همچنین باعث بهبود شرایط میکروفلوری روده گوساله ها شد. بر اساس نتایج رگرسیونی به دست آمده مقدار دوز بهینه مکمل سلنیوم در جیره گوساله های شیرخوار تا زمان از شیرگیری عددی بین ۱۱/۰ تا ۴۱/۰ ppm محاسبه گردید. میانگین مقادیر دوزهای بهینه به دست آمده برای کل صفات معنی دار معادل دوز ۳/۰ ppm سلنیوم می باشد.

اثر سطوح مختلف پروبیوتیک غنی شده با سلنیوم بر عملکرد رشد و فراسنجه های خونی گوساله های شیرخوار Keywords:

پاسخ ایمنی , پروبیوتیک , عملکرد , گوساله شیری , سلنیوم