اثر مکمل اسیدهای چرب امگا-۳ و امگا-۶ جیره پیرامون جفت گیری بر تولیدمثل میش های لری بختیاری abstract
سابقه و هدف: در بیشتر واحدهای پرورش گوسفند، میش ها فقط در طول فصل
تولیدمثل علائم فحلی را نشان می دهند و معمولا در هر بار زایش یک بره متولد می شود. در این حالت به علت درآمد پایین و هزینه های بالا، پروش گوسفند مقرون به صرفه نیست. بازده
تولیدمثل در گوسفند به طول فصل تولیدمثلی، نرخ تخمک ریزی، نرخ لقاح، درصد آبستنی، تعداد بره و زنده مانی نتاج ارتباط دارد که خود این صفات تحت تاثیر برهم کنش ژنتیک و عوامل محیطی قرار دارند. تغذیه از مهم ترین عوامل محیطی موثر بر بازده
تولیدمثل در حیوانات نشخوارکننده است که از شروع بلوغ تا تعداد کل نوزاد متولدشده در طول دوره زندگی آن ها را تحت تاثیر قرار می دهد. مواد مغذی از جمله چربی، از طریق تغییر غلظت متابولیت ها و هورمون های پلاسما اثر خود را بر
تولیدمثل نشان می دهند. بنابراین، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر جیره های دارای نمک های کلسیمی اسیدهای چرب اشباع، امگا-۳ یا امگا-۶ در پیرامون جفت گیری بر عملکرد تولیدمثلی میش های لری بختیاری انجام شد. مواد و روش ها: در این آزمایش از ۱۰۵ راس
میش لری بختیاری با سن ۲ تا ۴ سال و میانگین وزن (۶۰/۱ ± ۵۸/۵۴ کیلوگرم) استفاده شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام شد. جیره های آزمایشی شامل ۱- جیره دارای مکمل اسیدهای چرب اشباع، ۲- جیره دارای مکمل اسیدهای چرب امگا- ۳ و ۳- جیره دارای مکمل اسیدهای چرب امگا- ۶ بود. میش های آزمایش از یک ماه قبل از جفت گیری تا یک ماه پس از جفت گیری با جیره های آزمایشی تغذیه شدند. نمره وضعیت بدنی و وزن میش ها در شروع و پایان آزمایش ثبت شد. طول دوره آبستنی، درصد بره زایی و درصد دوقلوزایی ثبت شد. صفات مربوط به بره شامل وزن تولد، جنس بره (درصد بره ماده) و وزن از شیرگیری ثبت شد. هورمون های انسولین، استرادیول و پروژسترون میش ها یک ماه پیش و یک ماه پس از جفت گیری اندازه گیری شد. یافته ها: نتایج نشان داد که وزن بدن و تغییرات وزن میش ها، طول دوره آبستنی، درصد بره زایی، درصد دوقلوزایی، وزن تولد و وزن از شیرگیری بره ها در بین تیمارهای آزمایشی تفاوت معنی داری نداشت (۰۵/۰ < P). درصد ماده زایی تحت تاثیر نوع
مکمل چربی جیره های آزمایش قرار گرفت (۰۵/۰P <)، به نحوی که میش های دریافت کننده مکمل امگا-۶ درصد ماده زایی بیشتری داشتند. جیره های آزمایشی بر غلظت انسولین، استرادیول و پروژسترون سرم میش ها اثر معنی داری نداشتند (۰۵/۰ < P). نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان داد که تغذیه جیره دارای اسیدهای چرب امگا-۶ در زمان قبل و بعد از جفت گیری میش های لری بختیاری باعث افزایش تعداد بره های ماده شد.