برنامه ریزی و تحویل بهینه آب در شبکه های آبیاری با ترکیب مدل AquaCrop و الگوریتم ژنتیک

برنامه ریزی تحویل بهینه آب در کانال های توزیع می تواند تلفات ناشی از نشت آب در شبکه های آبیاری را کاهش داده و راندمان آبیاری را بهبود بخشد. مدل گیاهی AquaCrop به دلیل شناسایی پارامترهای محدودکننده تولید و ملحوظ نمودن فیزیولوژیک گیاهی جایگزینی مناسب برای توابع تولید تجربی در برنامه ریزی بهینه آبیاری محسوب می شود. در این مطالعه، مدل برنامهریزی تحویل آب در سطح کانال با مدل تخصیص بهینه آب در سطح واحدهای زراعی که با مدل گیاهی پیوند زده شده، توسعه داده شد. در این مدل از الگوریتم ژنتیک جهت بهینه سازی توزیع و تحویل آب به گونه ای استفاده شد که دبی کانال، زمان مورد نیاز جهت تکمیل برنامه آبیاری و اختلاف حجم آب تحویلی مورد نیاز به هر انشعاب حداقل شود. مدل تهیه شده برای کانال توزیع M از شبکه آبیاری مغان که دارای ۴۵ انشعاب است مورد استفاده قرار گرفت. نتایج توزیع و تحویل بهینه آب نشان داد که انشعابات در ۳۳ بلوک مختلف توزیع شده است، هم چنین، زمان پایان عملیات بهره برداری ۲۳۲ ساعت از شروع برنامه بهره برداری و حداکثر و حداقل دبی جریان ورودی به ترتیب ۵۷۳/۲ و ۵۹۰/۰ مترمکعب بر ثانیه است که نشان از رعایت قیود مربوطه در مدل تحویل بهینه است. لذا اجرای مدل های تهیه شده در ترکیب با مدل گیاهی قادر خواهد بود تا برنامه عملیات بهره برداری کاملی را جهت تخصیص و تحویل آب در سطوح مختلف آبیاری در اختیار بهره برداران قرار داده و به عنوان ابزاری مفید در برنامه ریزی شبکه های آبیاری در تمام سطوح به کار گرفته شود.

Keywords:

بلوک بندی انشعابات , کانال توزیع , نرم افزار متلب , هیدروگراف جریان ورودی