پلی مرفیسم ژنRAD51 در بیماران مبتلا به کارسینوم تیروئید تمایز یافته (DTC)
Publish place: 12th Congress of Iranian Genetics Society
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 890
This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CIGS12_0416
تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1392
Abstract:
ژن RAD51 پروتئینی را کد می کند که در مسیر ترمیم با نوترکیبی NDA دخالت دارد. پروتئین RAD51 نقش خود را در هنگام جفت شدگی مشابه DNA، با تقابل با سایر اعضای خانواده پروتئین RAD51 اجرا می کند. وجود پلی مرفیسم تک نوکلئوتیدی (SNP) در ژن های ترمیم DNA می تواند در تغییر ظرفیت ترمیمی سلول نقش داشته باشد. چندین SNP در ژن RAD51 شناخته شده است که از میان آنان ارتباط بین پلی مرفیسم (RAD51 135G>C (rs1801320 با سرطان های مختلف شامل کارسینوم تیروئید مورد مطالعه قرار گرفته است. کارسینوم تیروئید تمایز یافته (DTC) شامل کارسینوم سلول های فولیکولی و پاپیلاری بوده و ممکن است پلی مرفیسم RAD51 135G>C با این شایعترین سرطان غدد داخلی همراه باشد. هدف: مطالعه ارتباط بین پلی مرفیسم RAD51 135G>C و DTC در یک جمعیت ایرانی. مواد و روش ها: مطالعه به صورت مورد- شاهد انجام گردید و تعداد 151 بیمار مبتلا به DTC و 196 فرد بدون سرطان در آن شرکت داشتند تا وجود هر گرونه ارتباط بین جند شکلی (rs1801320) RAD51 135G>C با هر یک از دو گروه با روش PCR-RFLP مورد بررسی قرار گیرد. فراوانی ژنوتایپ ها در دو گروه محاسبه و مقایسه گردید. همچنین، با استفاده از آنالیز رگرسیون لجستیک جند متغیری، نسبت ریسک ایجاد DTC در افراد حامل حداقل یک آلل (CC+GC)(135C) در مقایسه با شایع ترین آلل (GG) محاسبه گردید. نتایج: تفاوت بین فراوانی ها در دو گروه معنی دار نبود. همچنین، در مقایسه با ژنوتایپ CC ، تغییر ریسک معنی داری مشاهده نشد ([OR]: 0.95 [CI], 95%: 0.54-1.67. در نهایت، ارتباطی به نفع همراهی آلل 135C در ژن RAD51 با تغییر احتمال ابتلا به DTC وجود نداشت.
Keywords:
کارسینوم تیروئید تمایز یافته , پلی مرفیسم های ژنتیکی , ژن های ترمیم DNA
Authors
پژمان فرد اصفهانی
استادیار، بخش بیوشیمی، انستیتو پاستور ایران
مژده فتحی
کارشناس ارشد، دانشگاه پیام نور تهران
محمد ارجمند
استادیار، بخش بیوشیمی، انستیتو پاستور ایران
شیما فیاض
کارشناس ارشد، بخش بیوشیمی، انستیتو پاستور ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :