استخراج شاخص های شناسایی بافتهای فرسوده شهری با GIS (نمونه مطالعاتی محله حسینیه زنجان)

محدودیت امکانات و منابع سازمانهای مرتبط با امر نوسازی و بهسازی شهری، ایجاب می کند که پیش از هر گونه اقدام در رابطه با بافتهای فرسوده یک شهر، با استفاده از شاخص ها و معیارهایی میزان فرسودگی مناطق مختلف شناسایی و سپس برای هر گونه اقدام وسرمایه گذاری اولویت بندی شوند. بافتهای فرسوده یکی از انواع چهارگانه بافتهای آسیب پذیر شهری خهستند که به دلیل فرسودگی کالبدی، عدم برخورداری مناسب از دسترسی سواره ،تاسیسات خدماتی و زیر ساختهای شهری آسیب پذیر بوده و از ارزش مکانی، محیطی و اقتصادی نازلی برخوردارند. این بافتها به دلیل فقر ساکنین و مالکین آنها امکان نوسازی خودبخودی را نداشته و سرمایه گذاران نیز انگیزه ای جهت سرمایه گذاری در آن را ندارند. قابلیتهای بالای یک سیستم GIS این امکان را فراهم می کند تا بتوان در رابطه با شناسایی بافتهای فرسوده شهری از آنها بهره گرفته و از این طیق کیفیت مدیریت شهری را ارتقا بخشید. محله حسینیه اعظم زنجان با وسعتی برابر ده هکتار در جنوبی ترین قسمت شهر زنان واقع شده است. اینمحله که با محوریت مسجد و حسینیه اعظم زنجان شکل گرفته یکی از قدیمی ترین محلات شهر زنجان است که متاسفانه امروز به یک محله حاشیه نشین تبدیل شده که دو موضوع قدمت و حاشیه نشینی، باعث فرسودگی ساختار کالبدی آن گردیده است. مقاله حاضر گزارشی از طرح بررسی میزان فرسودگی بافت این محله با GIS است که در قالب یک پروژه مطالعاتی انجام شده است.

Keywords:

بافتهای فرسوده , GIS , محله حسینیه , زنجان