تاثیر آموزش کارآفرینی بر قصد کارآفرینی با نقش میانجی شور کارآفرینی و تعدیل کننده هوشیاری کارآفرینانه

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش کارآفرینی بر قصد کارآفرینی با نقش میانجی شور کارآفرینی و تعدیل کننده هوشیاری کارآفرینانه است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از حیث ماهیت توصیفی-پیمایشی از نوع علی است. جامعه آماری پژوهش دانشجویان رشته کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ بودند. تعداد جامعه آماری ۱۵۵۰ نفر بودند که حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان، ۳۰۸ نفر به شیوه روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. روش گردآوری داده ها میدانی و ابزار موردنیاز استفاده پرسشنامه بود. روش تجزیه و تحلیل داده ها آمار توصیفی و مدل سازی معادلات ساختاری با استفاده از دو نرم افزار Spss۲۶ و Amos۲۴ بود. یافته ها نشان داد که آموزش کارآفرینی ۵۸ درصد تغییرات حاصل از قصد کارآفرینی پاسخ می دهد. آموزش کارآفرینی به میزان ۶۱ درصد تغییرات حاصل از شور کارآفرینی را پیش بینی می نماید و در نهایت شور کارآفرینی به میزان ۱۰ درصد تغییرات حاصل از قصد کارآفرینی ار پاسخ می دهد. نتایج آزمون سوبل نشان داد که نقش میانجی شور کارآفرینی بین آموزش کارآفرینی با قصد کارآفرینی مورد تایید قرار گرفت.همچنین هوشیاری کارآفرینی به عنوان نقش تعدیل گر بعد از اضافه شدن به آموزش کارآفرینی به میزان ۴۳ درصد بر قصد کارآفرینی موثر واقع شد. نتایج نشان داد که آموزش کارآفرینی و شور کارآفرینی عوامل اثرگذار بر قصد کارآفرینی هستند. همچنین هوشیاری کارآفرینانه با نقش تعدیل گر باعث تقویت و بهبود قصد کارآفرینی شده است. پیشنهاد می شود که آموزش های تخصصی کارآفرینی به عنوان یک رویکرد کارآمد در دانشگاه اجرایی شود تا دانشجویان با مفاهیم کارآفرینی آشنا شوند و قصد و تمایل کارآفرینی در آن ها به وجود آید.

Keywords:

آموزش کارآفرینی , قصد کارآفرینی , شور کارآفرینی , هوشیاری کارآفرینی , دانشجویان