پیش بینی عوامل خطر مرتبط با خونریزی خودبه خودی پس از زایمان

سابقه و هدف: خونریزی پس از زایمان (PPH) یکی از عوامل اصلی مرگ و میر مادران، به ویژه در آفریقا و آسیا، محسوب می شود و حتی در کشورهای پیشرفته نیز روند افزایشی داشته است. عوامل ایجاد این عارضه می توانند بسته به مناطق جغرافیایی متفاوت باشند. با توجه به شیوع خونریزی پس از زایمان در شهر بابل، مطالعات نشان می دهند که این مشکل یکی از معضلات شایع در دوران بارداری و زایمان است. این مطالعه با هدف، بررسی عوامل خطر خون ریزی زودرس پس از زایمان در بیمارستان روحانی بابل بود. مواد و روش ها: این تحقیق کاربردی و به روش توصیفی-تحلیلی و مقطعی گذشته نگر، انجام شده است. پرونده های بیماران باردار بستری در بیمارستان روحانی بابل از سال ۱۳۸۹ تا ۱۴۰۰ که با تشخیص خون ریزی پس از زایمان تحت درمان دارویی، جراحی، یا تزریق و رزرو خون قرار گرفتند، بررسی شد. یافته ها: میانگین سن افراد شرکت کننده در پژوهش ۶/۳۱ ± ۷/۱۶ سال بود، نتایج تحلیل ها نشان داد که تعداد سقط، تعداد زایمان، تعداد بارداری، جفت سرراهی، چسبندگی غیرطبیعی، جفت قدامی، ترومای جراحی و پارگی رحم ارتباط معنی داری با خونریزی پس از زایمان داشتند (۰۵/۰P <). استنتاج: مهم ترین عوامل خطر خونریزی پس از زایمان شامل جفت سرراهی، چسبندگی غیرطبیعی و جفت قدامی است که به طور معناداری با میزان خونریزی مرتبط است. هم چنین، پارگی رحم و ترومای جراحی نیز با خونریزی پس از زایمان ارتباط دارند. توجه به این عوامل خطر می تواند به شناسایی و مدیریت بهتر خطرات در زنان باردار کمک کرده و از بروز خونریزی های شدید پس از زایمان جلوگیری کند.

Keywords:

Postpartum , early postpartum hemorrhage , body mass index , placenta previa , macrosomia , زایمان , خونریزی زودرس بعد از زایمان , شاخص توده بدنی , جفت سرراهی , ماکروزومی