توجه به
زبان مادری در امر آموزش زبان خارجی از اهمیت بسیاری برخوردار بوده و زبان شناسان را به بحث و گفت وگویی جدی در مورد نقش
زبان مادری در
آموزش زبان دوم سوق داده است. این امر زمانی حساسیت بیشتری می یابد که بدانیم شباهت های زبانی فراوانی بین یک
زبان مادری و زبان دوم وجود دارد. آموزش زبان عربی به عنوان یک زبان خارجی در کشور ما از اهمیت فراوانی برخورداراست و استفاده از روش های آموزشی متناسب می تواند معلّمین و مدرسین را در امر آموزش یاری رساند. به دلیل فراوانی واژگان مشترک بین فارسی و عربی و نیز پیوند نزدیک این دو،توجه به
زبان مادری در امر
آموزش زبان دوم نتایج قابل توجهی دارد. با توجه به وام واژه های عربی در فارسی، استفاده از
زبان مادری در امر
آموزش زبان دوم گاهی ضروری است و گاهیبهتر است صرف نظر از استفاده از زبان مادری، به امر آموزش زبان خارجی پرداخت. در این مقاله ابتدا به معرفی پدیده دو زبانه شدن و تأثیر
زبان مادری در این فرایند پرداخته ایم، چرا که
زبان مادری در فرایند آموزش واژگان زبان عربی می تواند منجر به تداخل منفی یا مثبت در فراگیر شود. سپس نقش مثبت یا منفی استفاده از
زبان مادری در آموزش واژگان زبان عربی به عنوان زبان خارجی را، بر اساس صورت، معنی و توزیع آنها مورد بررسی قرار داد هایم. در این نوشتار از روش تحلیلی وتجربی و نیز روش کتابخانه ای استفاده شده است.