مقایسه تأثیر شرایط هواشناختی بر غلظت آلاینده ذرات معلّق PM10 و PM2.5در جنوب شرق کلان‌شهر تهران
Publish place: The first national conference and specialized exhibition of environment, energy and clean industry
Publish Year: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 1,014
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
EECICO01_045
تاریخ نمایه سازی: 18 بهمن 1392
Abstract:
آلودگی هوای تهران به عنوان یکی از معضلات زیست‌محیطی شهروندان تهرانی تلقی می‌گردد و امروزه از نظر آلودگی محیط‌زیست و هوا یکی از آلوده‌ترین شهرهای جهان به شمار می‌آید. تعداد زیادی از مواد شیمایی و آلاینده‌های هوا به صورت ذرات معلق در هوا وجود دارند. ذرات معلق موجود در جو، در کشورهای در حال توسعه به عنوان یکی از مشکلات جدی زیست‌محیطی مطرح می‌باشد. ذرات معلق موجود در هوا شاملPM10 , PM2.5 , PM1 بوده و دربردارنده ترکیبات فلزی، ترکیبات معدنی، دانه‌های گرده، میکرواورگانیزم‌ها، ذرات ناشی از فرایندهای صنعتی و دوده (منتشره از منابع مختلف) می‌باشند. مطالعات اپیدمیولوژیکی کوتاه مدت و بلندمدت مضرات ذرات معلق بر روی سلامت انسان از جمله افزایش مرگ‌ومیر، بیماری‌های تنفسی و قلبی عروقی را نشان می‌دهد. علاوه بر این انتشار ذرات معلق در آلودگی جوی موجب مه دود نیز می‌شود که موجب کاهش میدان دید می‌گردد. در این مقاله آلاینده ذرات معلق با قطر آئرودینامیکی کمتر از 10 میکرومتر(PM10) و ذرات معلق با قطر آئرودینامیکی کمتر از 5/2 میکرومتر(PM2.5) با استفاده از اطلاعات 12ایستگاه سنجش آلودگی هوای سازمان حفاظت محیط‌زیست تهران و شرکت کنترل کیفیت هوای شهرداری تهران واقع در محدوده جنوب شرق شهر به همراه پارامترهای هواشناسی در فصول مختلف در ایستگاه‌های هواشناسی طی سال۱۳۹1مورد بررسی قرار گرفته است. بیش‌ترین غلظت آلاینده ذرات معلق PM10 واقع در جنوب شرق شهر در این مطالعه در فصل بهار(خردادماه) برابر 09/257 میکروگرم بر مترمکعب و کمترین غلظت در فصل بهار (فروردین‌ماه) برابر92/18 میکروگرم بر مترمکعب می‌باشد و همچنین بیش‌ترین غلظت آلاینده ذرات معلق PM2.5 واقع در جنوب شرق کلان‌شهر تهران در فصل بهار(خردادماه) برابر 35/136میکروگرم بر مترمکعب و کمترین غلظت در فصل زمستان(بهمن‌ماه) برابر 55/13 میکروگرم بر مترمکعب بوده است. نتایج نشان می‌دهد که غلظت این آلاینده به دما، بارش، رطوبت نسبی و محل قرارگیریایستگاه‌ها (مناطق ترافیکی، مسکونی و صنایع موجود در اطراف ایستگاه سنجش) و پارامترهای دیگر مورد بررسی در این مقاله بستگی دارد. همچنین در این مقاله، مقایسه‌ای بین این دو آلاینده از منظر تأثیر شرایط هواشناختی بر روی آنها صورت گرفته است.
Keywords:
غلظت آلاینده‌های هوا , پارامترهای هواشناسی , الگوی فصلی , شاخص کیفیت هوا , ذرات معلق کمتر از 10میکرومتر , PM10 , ذرات معلق کمتر از 5/2میکرومتر , PM2.5
Authors
علیرضا نورپور
دانشیار و عضو هیئت علمی دانشکده محیط زیست، مدیر گروه تحقیقاتی فناوری های کنترل آلودگی هوا، دانشگاه تهران
سیدمحمدعلی فیض
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی محیط زیست- آلودگی هوا، دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :