ارتقاء کیفیت منظر عینی و ذهنی ساحل ، راهکاری در جهت حفظ و احیای بافت تاریخی ( نمونه موردی بافت تاریخی دزفول )

در شهرهای ساحلی یا شهرهایی که رودخانه در میان آنها جاری است ، ساحل فضای خاطره انگیز و تاریخی شهر است که معمولا مکان شکل گیری هسته و مرکز تاریخی شهر در کناره آن بوده است .بافت تاریخی دزفول ، یکی از ارزشمند ترین بافت های تاریخی است که گسترش آن متاثر از لبه رودخانه و در امتداد آن بوده است و در نتیجه رودخانه (دز) با بیشینه تاریخی دو هزار ساله به بخشی از ساختار شهر مبدل گشته که فضاهای اصلی شهر تاریخی را در خود جای داده است ، به گونه ای که بیشتر خیابانهای اصلی بافت کهن به این عنصر طبیعی ختم می گردد.لذا توجه به لبه های آب در میان بافت متراکم شهری و استفاده از عناصر و نشانه های هویت بخش در طراحی آنها با در نظر گرفتن الزامات زیست محیطی ، ضمن ارتقاء کیفیت منظر عینی و ذهنی ساحل ، بافت تاریخی شهر را که در دهه های اخیر دچار انواع فرسودگی گردیده است نجات خواهد داد. در این پژوهش با اتخاذ روش تحقیق توصیفی – پیمایشی ، با توجه به سازمان فضایی شهر ، راهکارهایی جهت حصول به شرایط مطلوب توسعه گردشگری ساحلی در جهت ارتقای کیفیت بافت کهن و ارتباط آن با لبه های ساحل دز ارائه می گردد.

ارتقاء کیفیت منظر عینی و ذهنی ساحل ، راهکاری در جهت حفظ و احیای بافت تاریخی ( نمونه موردی بافت تاریخی دزفول ) Keywords:

ساحل , منظر ساحل , گردشگری ساحلی- بافت تاریخی