ارزیابی تاثیر پتانسیل های بالقوه و بالفعل مسیرهای روستایی در توسعه گردشگری نمونه موردی: دهستان آبیدر

در دهه جاری استفاده از راهبرد گردشگری روستایی جهت فراخوانی محتوی توسعه به مناطق روستایی، در کشورهای جهان سوم مورد توجه قرار گرفته است. در کشور ایران نیز به دلیل تعدد، پراکنش و پتانسیل مناطق روستایی، استفاده از این راهبرد در دستور کار دولتمردان قرار دارد. در این میان توجه به مسیرهای روستایی به خصوص روستاهای استان کردستان به دلیل وجود پتانسیل های بالفعل و بالقوه گردشگری نیز حائز اهمیت است. برای بهره مندی از ابعاد مثب گردشگری، تحلیل شرایط موجود میزبان الزامی است. از این رو در این مطالعه با استفاده از تکنیک swot وضعیت گردشگری در مسیر روستاهای دهستان آبیدر مشخص و وزن هر یک از ارکان چهارگانه swot در گردشگری مسیرهای روستایی سنجیده شده است. در این پژوهش که بر اساس مطالعات اسنادی و میدانی است برای تکمیل داده ها و اطلاعات از مطالعات میدانی و تکمیل پرسشنامه کمک گرفته شده است که تعداد 100 پرسشنامه به طور تصادفی در بین گردشگران منطقه پر شده است و با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شده است. بر اساس نتایج به دست آمده مسیرهای روستایی در دهستان آبیدر واقع در شهرستان سنندج دارای امکانات بالقوه برای جذب گردشگری بوده است و با توجه به این که بیشتر گردشگران داخل استانی بوده و برای یک روز در منطقه اقامت دارند و هدف اصلی آنها استفاده از طبیعت و آب و هوای مطلوب است. گردشگران خارج استانی نیز ترجیحاً از امکانات و تسهیلات مرکز استان با توجه به نزدیکی به منطقه استفاده کرده اند.

ارزیابی تاثیر پتانسیل های بالقوه و بالفعل مسیرهای روستایی در توسعه گردشگری نمونه موردی: دهستان آبیدر Keywords:

گردشگری , مسیر روستایی , تکنیک spss , swot , دهستان آبیدر