بررسی تاثیر مقدار پلیسه در ساختار و خواص قطعات تولیدی به روش فورج

عملیات آهنگری 1 یکی از روش های متداول تولید قطعاتی است که از لحاظ استحکام و عمر کارکردی آنها از اهمیت بسزایی در مقایسه با سایر روش های تولید برخوردار است.یکی از دلایل این امر ، فشردگیمواد و ساختار آنها پس از پایان عملیات شکل دهی است . اگرچه میتوان با استفاده از روش هایی این ویژگی های به خصوص را بهبود بخشید. در قطعات ساخته شده به روش فورج هرچه دانه بندی قطعهاتتولیدی ریزتر و فازهای تشکیل شده در آنها همگن تر باشد خواص مکانیکی بهتری حاصل می شود. ضمن اینکه کاهش مقدار پلیسه 2 به دلیل کم شدن جریان مواد باعث افزایش عمر قالب از نظر ساییدگینیز خواهد شد.در عملیات فوره می تهوان با استفاده از روش هایی مقدار پلیسه را کاهش داد و یا حذف نمود. هرچه قدر پلیسه کمتری ایجاد شود، دانه بندی فازها ریز تر و همگن تر خواهد شد و در نتیجهخواص مکانیکی مطلوب تری حاصل می شود . در این پژوهش به مقایسه روش های فوره یک قطعه صنعتی که درآنها مقدار پلیسه کاهش یافته است و همچنین مقایسه با نمونه اولیه ه تولید شده باپلیسه زیاد و نمونه بدون پلیسه ، نتایج حاصل از آزمایشات متالوگرافی صورت گرفته روی آنها مقایسه می شود و در نهایت روش بهینه تولید این قطعه از نقطه نظر ساختار و خواص ایجاد شده توصیه می شود.

Keywords:

فورجینگ , شکلدهی , دانه بندی , پلیسه , متالوگرافی