ارائه مدلی برای ارزیابی بهره وری کارگاه های تولید فرش دستبافت

فرش دستبافت در سال های اخیر جایگاه جهانی خود را از دست داده است. مشکلات متعددی باعث این موضوع شده اند. یکی از موارد مهم، مشخص نبودن بهره وری کارگاه های تولید فرش دستبافت است. روش های موجود اندازه گیری بهره وری، کمی هستند. در صنعت فرش دستبافت دستیابی به داده های کمی یا امکان پذیر نیست یا به سختی امکان پذیر است. تاکنون تحقیقی برای ارزیابی کیفی بهره وری انجام نشده است در نتیجه این تحقیق با هدف ارائه روشی برای ارزیابی بهره وری کارگاه های متمرکز تولید فرش دستبافت به صورت کیفی  صورت گرفته است. جامعه آماری تحقیق و شیوه نمونه گیری در مراحل اول و دوم تحقیق عبارتند از: خبرگان فرش دستبافت، قضاوتی؛ تولیدکنندگان فرش دستبافت دارای کارگاه بافت در شهر اصفهان و تصادفی. برای تعیین شاخص های ارزیابی بهره وری، از روش دلفی در مرحله اصلی و مقدماتی و برای ارزیابی بهره وری، از آزمون تی یک نمونه ای استفاده شده است. در این تحقیق به عنوان نتیجه، روشی برای ارزیابی بهره وری ارائه گردید که برای ارزیابی بهره وری قابلیت اجرا در کلیه کارگاه های متمرکز تولید فرش دستبافت را دارد. در این پژوهش برای بهره وری دو بعد اثربخشی و کارایی منظور گردیده است. سرمایه، مواد، تجهیزات، روش، مدیریت و نیروی انسانی ، شاخص های کارایی بوده  و تحقق اهداف و رضایت مشتری شاخص های اثربخشی اند. نتایج آزمون تی یک نمونه ای بیانگر این است که بهره وری، ابعاد و مولفه های آن از حد متوسط بیشتر اما از حد ایده آل کمتر می باشند.

Keywords:

Centralized Carpet Weaving Workshops , Productivity Evaluation , Efficiency , Effectiveness , Isfahan City , کارگاه های متمرکز بافت فرش , ارزیابی بهره وری , کارایی , اثربخشی , شهر اصفهان