تعیین نیاز آبی گونه های درختی غالب فضای سبز مشهد، گامی در جهت حفظ محیط زیست شهری

با توجه به کمبود منابع آب و وجود بحران های مقطعی نظیر خشکسالی، تامین آب فضای سبزشهری موجود و آینده به برنامه ریزی دقیقی احتیاج داشته که بر مبنای نیاز آبی واقعی این گونهها و محدودیت منابع استوار میباشد. در این راستا، هدف از این تحقیق، تعیین نیاز آبیگونههای کاج، زبان گنجشگ، اقاقیا، چنار و ترون و تعیین بهترین دور آبیاری و همچنین حدود مقاومت این گونه ها به تنش خشکی می باشد. جهت رسیدن به اهداف این تحقیق،سایت آزمایشات ایجاد شده و اثرات سطوح مختلف آب بر رشد گونههای گیاهی فوق در یک فصل رشد بصورت طر ح فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی با پنج تکرار بررسی شده است. پنج سطح آب اعمال شده معادل 40و60و80و100 و 120 درصد تبخیر و تعرق پتانسیل محاسبه شده به روش پنمن مانتیث اصلاحی فائو ایستگاه سینوپتیک مشهد بوده است . دوفاکتور طول رشد و وضعیت رویش در تمام مراحل آزمایش برای کلیه نهال ها اندازه گیری و آنالیز گردید . در نهایت ، نیاز آبی پنج گونه گیاهی فوق در شر ایط نرمال به صورت دهه ایمشخص شده که براساس مناسب ترین سطح آبیاری هرگونه در دهه مربوطه بوده است . نتایج نشان داد که گونههای کاج و اقاقیا مقاومترین گونه به تنش خشکی است و گونه چنار نیز دارای کمترین مقاومت بوده است . بیشترین حد مقاومت به تنش خشکی نیز برای هر گونه ارائه شده است . با مشخص شدن نیاز آبی و استفاده از ظرفیت رطوبتی خاک های مختلف، دورآبیاری و مقدار آب مورد نیاز در سه نوع خاک با بافت سنگین ، متوسط و سبک تعیین و برایهر گونه و نوع خاک جدول آبیاری جداگانه ای طراحی و ارائه شده است . نتایج این تحقیق میتواند به عنوان دستورالعملی برای استفاده در آبیاری فضاهای سبز شهری مورد استفاده قرارگرفته و امکان کم آبیاری و عبور از بحران های مقطعی کم آبی را برای این گونه ها ممکن سازد

Keywords:

نیاز آبی , تبخیر و تعرق , دور آبیاری , گونه گیاهی درختی , فضای سبز شهری