مبانی نظری و عملیاتی آموزش مبتنی بر صلاحیت در آموزش عالی

آموزش مبتنی بر صلاحیت (CBE) به عنوان رویکردی نوین در آموزش عالی، توجه روزافزون پژوهشگران و متخصصان آموزشی را به خود جلب کرده است. این مقاله با هدف بررسی جامع مبانی نظری و روش های عملیاتی آموزش مبتنی بر صلاحیت در نظام آموزش عالی تدوین شده است. با استفاده از روش مرور روایتی، منابع علمی معتبر مورد تحلیل قرار گرفته و یافته های آن ها به صورت موضوعی طبقه بندی شده است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که آموزش مبتنی بر صلاحیت بر ارزیابی توانایی های عملی فراگیران به جای زمان صرف شده در کلاس متمرکز است و بر اصولی چون تعریف شفاف پیامدهای یادگیری، سنجش مستمر و پیشرفت انعطاف پذیر استوار است. مدل های نظری متعددی برای طراحی و اجرای این رویکرد وجود دارد که بر اساس نظریه های سازنده گرایی و یادگیری مبتنی بر پیامد شکل گرفته اند. چالش های اصلی پیاده سازی این رویکرد شامل تدوین چارچوب های صلاحیتی مناسب، ایجاد سیستم های ارزیابی معتبر، و تغییر فرهنگ سازمانی در موسسات آموزش عالی است. راهکارهای موفقیت در این زمینه شامل همکاری بین بخشی، توسعه حرفه ای مدرسان، و بهره گیری از فناوری های نوین آموزشی می باشد. این مطالعه مروری، با ارائه تصویری جامع از وضعیت کنونی و افق های آینده آموزش مبتنی بر صلاحیت، می تواند به عنوان راهنمایی برای سیاست گذاران و متخصصان آموزش عالی در طراحی و اجرای برنامه های درسی مبتنی بر صلاحیت عمل کند.

Keywords:

آموزش مبتنی بر صلاحیت , آموزش عالی , ارزیابی عملکرد , طراحی برنامه درسی , یادگیری انعطاف پذیر