ارزیابی کیفی تناسب اراضی برای محصولات زراعی مهم منطقه استهبان در استان فارس

برنامه ریزی استفاده از سرزمین یک روش تصمیم گیری است که کاربران اراضی را به نحوی هدایت می کندکه ضمن تصحیح استفاده های نادرست از اراضی، با کاهش دادن هزینه ها و افزایش سودآوری باعث می گردد تا اراضی به نحوی درست برای نسل های بعدی حفظ و حراست گردند . . نظر به رشد سریع جمعیت و توسعه شهر ها که عوامل موثری در محدود شدن زمین برای کشاورزی به شمار می آیند، نیاز به استفاده بهینه از اراضی بیش از هر زمان دیگری احساس می گردد . کشاورزی پایدار در صورتی تحقق می یابد که اراضی بر حسب تناسب برای انواع مختلف کاربردها طبقه بندی شده و مورد بهره برداری قرار گیرند ارزیابی کیفی تناسب اراضی، برآورد کارایی اراضی برای استفاده های خاص، بدون توجه به برآورد میزان تولید و در نظر گرفتن عوامل اجتماعی _ اقتصادی می باشد گام اساسی را در این زمینه، خواروبار جهانی در سال 1976 میلادی با تدوین نشریه شماره 32 برداشت ، و در پی تدوین این نشریه و نشریات دیگرفا קֶِئو، روش های متعددی در کشور های مختلف بر اساس این چهارچوب پایه گذاری شد .. مطالعه حاضر به منظور شناسایی خصوصیات و تعیین تناسب کیفی واحد های اراضی منطقه استهبان واقع در استان فارس، برای کشت آبی محصولات زراعی عمده منطقه شامل گندم، جو و پنبه انجام شده است .