بررسی مقوله ناحیه بندی (منطقه بندی) در طرحهای آمایش سرزمین باتاکید بر استان همدان

آمایش سر زمین مقوله ای است که از عمر آن مدت زیادی نمی گذرد مدیریت جامع یا یکپارچه سرزمین از اصولی است که در سراسر جهان به ویژه پس از کنفرانس ریو در سال 1992 پذیرفته شده و بیشتر کشورها با تهیه برنامه های سر زمینی می کوشند تا ضمن آسان نمودن امر عمران ، از پیامدهای نا خواسته توسعه بکاهند .در کشور ما در طی نزدیک به 50 سال که تجربه آمایش وجود دارد . تجربه های اول و دوم به ترتیب مربوط به مهندسین مشاور ستیران (1356) و دفتر برنامه ریزی منطقه ای سازمان برنامه و بودجه (1368) که بنا به دلایلی نا تمام ماند و تجربه های سوم و چهارم همزمان در حال تهیه است .این مقاله سعی دارد مفهوم ناحیه بندی( منطقه بندی ) را بطور اجمال در چهار تجربه فوق بررسی نماید . چرا که وقتی به مطالعهات آمایش پرداخته می شود . یکی از موضوعات اساسی ، ناحیه بندی و مقیاس مطالعه است بررسی این مفهوم در طرحه ای آمایشی تهیه شده ، نشان می دهد که مفهوم ناحیه و فلسفه آن در جایگاه اصلی خود بکار گرفته نشده ، و در برخی از موارد حتی ناحیه بندی وجود نداشته است . و یا همگنی های لازم در تعیین مناطق کافی نبوده است .

Keywords:

ناحیه بندی , آمایش سرزمین , استان همدان