بررسی اثر مقادیر مختلف پتاسیم بر عملکرد چغندر قند در خراسان

پتاسیم فراوانترین کاتیون موجود در سیتوپلاسم است و جذب آن بسیار انتخابی بوده و با فعالیت متابولیسمی گیاه بستگی نزدیک دارد [.5] در گیاهانی که به میزان کافی پتاسیم دریافت کرده اند بخش بسیار زیادی از مواد آلی ساخته شده در فتوسنتز از برگها (Source) به اندام های ذخیره کننده (Sink) جابجا می شود [.5] معمولا برای تولید 30 تن در هکتار چغندرقند 200 کیلوگرم K2O توسط قسمت هوایی و غده ها جذب و برداشت می شود . پاسخ به مصرف کود پتاسه در زراعت چغندرقند در رنج وسیعی از بافت خاک می تواند مورد انتظار باشد . در خاکهای شنی آبشوئی پتاسیم و فقر منابع تأمین کننده آن در خاک و در خاکهای رسی علیرغم وجود آلومینوسیلیکاتهای لایه ای، تهی شدن آنها در اثر کشت و کار متراکم و یا غالب بودن نوع تثبیت کننده آنها می تواند دلیلی برای پاسخ چغندرقند و یا هر محصول دیگر به مصرف کود پتاسه باشد . حتی در شرایط ضعیفی از خصوصیات فیزیکی خاک که امکان گسترش و توسعه ریشه محدود باشد پاسخ چغندر قند به مصرف کود پتاسه بارزتر خواهد بود . در سطح جهانی حدود 40 درصد از مزارعی که چغندرکاری شده اند نیاز به مصرف کود پتاسیم داشته اند و بر اساس نتایج بیش از 200 آزمایش انجام شده، چغندرقند در مقابل افزایش پتاسیم  شدیدا واکنش نشان می دهد [.2] این تأثیر را نمی توان به نیاز مطلق چغندرقند به پتاسیم مربوط دانست بلکه سیستم ریشه دوانی چغندرقند که نسبت به گیاهان تک لپه از توسعه کمتری برخوردار است و لذا نمی تواند از پتاسیم بین لایه ای معدنی های خاک استفاده کند نیز می تواند دلیلی برای پاسخ چغندرقند به کودهای پتاسیمی باشد [.1] با توجه به اینکه گیاهان زراعی و باغی نیتروژن و پتاسیم را در مقادیر تقریبا مساوی جذب می کنند، مصرف نامتعادل این کودها می تواند بیش از 50 درصد پائین بودن عملکرد محصولات زراعی در ایران نسبت به اروپا را توجیه کند