اثربخشی معنویت درمانی بر رشد پس از آسیب در زنان مطلقه

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی معنویت درمانی بر رشد پس از آسیب در زنان مطلقه بود. روش پژوهش آزمایشی و طرح پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه زنان مطلقه مراجعه کننده به مرکز تخصصی ازدواج و خانواده شوکا در شهر ساری در سال ۱۴۰۳ بود که با توجه به ملاک های ورود به پژوهش به صورت غیرتصادفی هدفمند تعداد ۳۰ نفر از آنان انتخاب شدند و به صورت تصادفی ساده در دو گروه (آزمایش و کنترل) گمارش شدند. پرسشنامه مورد استفاده در پژوهش حاضر شامل پرسشنامه رشد پس از آسیب بود. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS۲۶ و با استفاده از آزمون کواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. یافته ها نشان داد معنویت درمانی بر رشد پس از سانحه در زنان مطلقه اثرگذار بود و موجب افزایش رشد پس از آسیب در گروه آزمایش شد. با توجه به یافته های پژوهش، توجه به درمان های روان شناختی جهت ارتقای رشد پس از آسیب حائز اهمیت است.

Keywords:

معنویت درمانی , رشد پس از آسیب , طلاق