واجذب فسفر از برخی خاکهای آهکی در شرایط اکسایش و کاهش و ارتباط آن با خصوصیات خاک

افزودن فسفر به خاک فسفر از شکل محلول به شکل برون جذبی شده و سپس به شکل تثبیت شده تبدیل می شود . واکنش اولیه فسفر و خاک سریع است و با یک واکنش آهسته تر که به صورت تدریجی فسفات را از محلول خاک خارج می کند، دنبال می شود این واکنش با یک مدل سه جزیی A ↔B ↔C توصیف شده است . A فسفر محلول، B فسفر جذب سطحی شده و C فسفر تثبیت شده است . تعادل A و B سریع است و جذب اولیه فسفر افزوده C و B آهسته تر می باشد و برگشت پذیری تعادل C و B شده به خاک را تعیین می کند . حرکت فسفر بین جزء ( واجذب ) ، اساس تعیین کارآیی اثرات باقیمانده کود فسفری در خاک است برگشت پذیری این واکنش یا واجذب فسفر به وسیله کاهش غلظت فسفر در فاز محلول توسط افزایش حجم محلول یا با وارد کردن یک رزین تبادل آنیونی یا نوارهای کاغذی پوشیده با اکسید آهن برآورد می گردد . شرایط غرقابی بدلیل ایجاد شرایط احیایی در خاک و اثر بر شکل های آهن و منگنز خاک می تواند واجذبی فسفر از خاک را متاثر کند . تحقیق حاضر جهت ارزیابی اثر خصوصیات خاک و رژیم رطوبتی بر واجذبی فسفر در خاکهای آهکی انجام شد .