ارزیابی آسایش اقلیم گردشگری حوضه ی رودخانه ی دربند با استفاده از شاخص (TEP)

امروزه دسترسی به اطلاعات زیست اقلیمی در زمینه علوم مختلف کاربردی از قبیل گردشگری، پزشکی و سلامت، معماری، شهرسازی و ورزشی امری ضروری است. تعیین میزان تاثیر عناصر آب و هوا بر روی فیزیولوژی انسان با مشخص نمودن شرایط آسایش انسان در برنامه ریزی زمانی مناسب جهت بازدید از جاذبه های توریستی از اهمیت زیادی برخوردار است. این تحقیق با هدف ارزیابی وضعیت آسایش اقلیمی و تعیین زمان مطلوب گردشگری در حوضه ی رودخانه دربند تهران نگاشته شده است، بدنی منظور با به کارگیری شاخص TEP از پارامترهای اقلیمی متوسط دمای خشک، متوسط رطوبت نسبی، متوسط سرعت باد، متوسط فشار بخار و میزان ابرناکی طی دوره آماری از سال 1988 تا 2010 در مورد ایستگاه سینوپتیک شمال تهران استفاده شد. نتایج این پژوهش نشان می دهد که در ماههای آوریل و مه و اکتبر نسبت به ماههای دیگر سال دارای پتانسیل اقلیم گردشگری می باشد و از شرایط مطلوب زیست اقلیمی برخوردار است و در ماههای فوریه، ژانویه و دسامبر در وضعیت تنش سرمایی شدید قرار دارد و دارای شرایط زیست اقلیمی نامطلوب می باشد ولی با توجه به اینکه رودخانه ی دربند پتانسیل بالایی برای جذب گردشگر دارد می توان برای ورزش های زمستانی از این جاذبه استفاده کرد. ماههای اگوست، ژولای و ژوئن ماههای گرم سال می باشد و آسایش اقلیم به سمت نامطلوبی سوق پیدا می کند و شرایط مساعدی برای جذب گردشگر ندارد. از این ضرورت دارد که سازمان میراث فرهنگی و دیگر سازمان ها و نهادهای ذیربط به ویژه مجریان تورهای گردشگری از داخل و خارج، دقت و حساسیت بیشتری روی زمان برگزاری تورها و جذب گردشگر نموده و در یک محیط همراه با آسایش اقلیمی از این منطقه دیدن نمایند.

Keywords:

گردشگری , اقلیم آسایش , حوضه ی رودخانه دربند , شاخص TEP