راهکارهای توسعه گردشگری شهری با استفاده از ماتریس SWOT و QSPM (نمونه موردی: شهرستان مریوان)

صنعت گردشگری یکی از عرصه های نو و زمنیه های جدید مورد مطالعه علوم مختلف بوده و امروزه از جهات گوناگون، مورد توجه و عنایت کشورها واقع شده است. یکی از راهبردهایی که اخیراً در اغلب کشورهای جهان مورد توجه قرار گرفته، توسعه و گسترش گردشگری شهری می باشد. گردشگری برای شهرها به لحاظ مزایای خاصی که بدنبال داردف دارای اهمیت است و آن را می توان روشی مطمئن با چشم اندازی روشن برای توسعه پایدار معرفی کرد. در این زمینه شهرستان مریوان به جهت دارا بودن منابع بالقوه گردشگری، برخورداری از موقعیت ممتاز جغرافیایی، می تواند ضمن بهره مندی از منابع اقتصادی از فرصت های اجتماعی، سیاسی و فرهنگی نیز به نفع ساکنان منطقه و کشور برخوردار گردد، که در این خصوص لزوم ارائه ی راهبردهای مناسب برای توسعه گردشگری شهرستان مریوان احساس می شود. در ا ین مطالعه ابتدا به بررسی و شناسایی عوامل محیطی پرداخته شده و سپس ماتریس IFE و EFE تشکیل شده و برای بهره مندی از دیدگاه سرپرستان خانوار شهرستان، به روش کوکران ازجامعه آماری شهرستان مریوان 383 نفر بعنوان نمونه تحقیق انتخاب شده و با توزیع پرسشنامه به صورت اجتمالی ساده، وزن هر یک از عوامل مشخص گردیده که نمره نهایی عوامل داخلی 2.71 و نمره نهایی عوامل خارجی 2.63 شده، که نشان از عملکرد قابل قبول منطقه در خصوص گردشگری می باشد. سپس با توجه به نمره های نهایی، ماتریس موقعیت کنونی سازمان IE تشکیل شده و از بین راهبردهای مدل SWOT، راهبردهای تهاجمی به عنوان راهبرد تعیین شده برای ماتریس QSPM انتخاب شده، در نهایت با توجه به نمرات جذابیت، از بین 5 راهبرد تهاجمی منتخب، بالاترین جذابیت مربوط به راهبرد تقویت و بازسازی زیرساختهای گردشگری و ایجاد زیرساختهای جدید در منطقه برای جذب هر چه بیشتر گردشگر، با نمره 4.25 و پائین ترین جذابیت هم به راهبرد تقویت ارتباط اجتماعی و فرهنگی با توجه به فرهنگ مهمان نوازی مردم منطقه در امر گردشگری با نمره 2.05 بوده است.

Keywords:

گردشگری , گردشگری شهری , توسعه پایدار , مدل SWOT , ماتریس کمی QSPM , شهرستان مریوان