صنعت گردشگری در حال حاضر یکی از ارکان اصلی اقتصاد تجاری جهان است. بهره برداری از این موقعیت نیازمند ایجاد شرایط مساعدی است که در قالب برنامه ریزی جامعه و فراگیر قابل بهره برداری است. ایجاد صنعت گردشگری پایدار نیازمند زیرساخت های مناسب اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی است و مشارکت گسترده ی جوامع محلی در طرح های توسعه را طلب می کند. بنابراین در طرح های توسعه صنعت گردشگری توجه به معیارهای کیفی و اهداف اجتماعی ضروری است چرا که توسعه نامناسب و ناهماهنگ و حساب نشده می تواند تهدیدهای جبران ناپذیری را برای طبیعت و محیط زیست به بار آورد. با وجود برنامه ریزی اصولی و مناسب و همچنین شناسایی مزیت ها و محدودیت ها، می توان به توسعه ی منطقه و در نتیجه توسعه ی ملی امیدوار بود. از این رو ا ین سوال مطرح می شود که پتانسیل ها و محدودیت های
توسعه گردشگری کدامند؟ و برای توسعهی صنعت توریسم در این روستا (روستای پالنگان) چه راهبردها و راهکارهایی وجود دارد؟ در این پژوهش با استفاده از روش پیمایشی، مطالعات میدانی و تعیین نقاط قوت، ضعف، فرصت ها و تهدیدها به شیوه سوات به ارائه ی استراتژی و راهبرد در جهت
توسعه گردشگری روستای پالنگان پرداخته شده است. از تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده چنین نتیجه می گیریم که
روستای پالنگان از نقاط قوت و فرصت های مناسبی برخوردار است. لازم است با انتخاب استراتژی مناسب و تقویت این نقاط نسبت به رفع و یا کاهش محدودیت ها و تنگناهای موجود اقدام کرد.