چالش‌ها ، اصول و مراحل اجرای طرح پایش، کنترل و حفاظت ناحیه گسترده در سیستم قدرت (مقاله مروری)

گسترش سیستم قدرت، نزدیک‌شدن نقطه کار تجهیزات به محدوده‌های مجاز و افزایش احتمال وقوع خطا، ضرورت پایش، کنترل و حفاظت گسترده (WAMPAC) از سیستم قدرت را بیش از پیش نمایان ساخته است. در این زمینه واحدهای اندازه‌گیری فازوری (PMUها) نقشی اساسی در اندازه‌گیری و مخابره فازورهای سنکرون ایفا می‌کنند. استاندارد IEEE C 37.118 به تعریف فازور سنکرون و نحوه کار PMU می‌پردازد. از طرفی موضوع استاندارد 61850 IEC، ایجاد یک سیستم مخابراتی منسجم و یکپارچه در پست‌ها است. این مقاله مبتنی بر هماهنگی این دو استاندارد می‌باشد، که کلید تحقق بسیاری از کاربردهای شبکه هوشمند در آینده است. در این مقاله ابتدا چالش‌های عملی طرح WAMPAC از جمله تأثیر فرکانس‌های غیرنامی و حالت‌های گذرا در تخمین فازور و نواقص پنهان رله‌های حفاظتی مطرح و راهکارهایی برای آنها بیان شده است. سپس به منظور اجرای توابع فازوری سنکرون مطابق با دو استاندارد مذکور، قالب فایل‌ها و فلوچارت نحوه ارسال و دریافت داده‌ها توسط PMUها و همچنین اصول طراحی و الزامات طرح پایش شبکه توسط PMU بررسی شده است. در ادامه مراحل اجرای طرح WAMPAC شامل مرحله ابتدایی (شامل پایش نوسانات بین ناحیه‌ای، تحلیل پس از اغتشاش و بارگذاری دینامیکی خطوط انتقال)، مرحله گسترش (تخمین حالت، ارزیابی مدل و بازیابی تطبیقی سیستم) و مرحله توسعه‌یافتگی (کنترل و حفاظت گسترده و بهنگام) و مدت زمان اجرای طرح بیان گردیده است. در انتها پس از ارائه نمونه‌هایی از طرح‌های بهره‌برداری شده در سطح دنیا، دستاورهای تحقیق صورت گرفته مورد اشاره قرار گرفته است

Keywords:

پایش و کنترل و حفاظت ناحیه گسترده , (WAMPAC) فازور سنکرون , واحد اندازه‌گیری فازوری (PMU)