بررسی چگونگی تحول در رو شهای آگاه سازی و دانش افزایی دان شآموزان در زمینه حفاظت از محیط زیست در ایران

در متن چشم انداز 20 ساله جمهوری اسلامی ایران در سال 1404 هجری شمسی، ایران کشوری توسعه یافته با جایگاه اول اقتصادی، علمی و فنآوری در سطح منطقه، با هویت اسلامی و انقلابی، الهام بخش در جهان اسلام و با تعامل سازنده و مؤثر در روابط بین الملل معرفی شده است. از آنجا که محیط زیست بنیان هستی آدمی بوده و بهره وری سبز، کلید اصلی رشد و توسعه پایدار برای تحقق آرمان های صنعتی،اقتصادی و اجتماعی جوامع بشری است، بنابراین برای دست یابی به این جایگاه، ضرورت تقویت تفکر زیست محیطی یا به عبارت بهتر، ایجاد فرهنگ زیست محیطی در تک تک افراد جامعه بیش از هر زمان محسوس می باشد. این پژوهش با هدف بررسی روش های دانش افزایی و آگاه سازی دانش آموزان در زمینه حفاظت از محیط زیست انجام گرفته و پرسش اساسی این پژوهش این است که دانش آموزان تا چه اندازه از رویکرد زیست محیطی برخوردار می باشند و تا چه اندازه کلاس های درسی و سایر شیو ه های آگاه سازی به کاربرده شده توسط نهادهایآموزشی در امر آموزش محیط زیست مفید بوده اند؟ یافته های این پژوهش نشان می دهد که دانش آموزان به محیط زیست علاقه مند بوده و رفتارهای زیست محیطی آنها در راستای حفظ محیط زیست بوده است و استفاده از سیستم آموزشی می تواند یکی از راه کارهای حرکت در جهت حفظ محیط زیست و منابع آن باشد. احداث یک مدرسه زیست محیطی می تواند یکی از راه های ارائه آموزش به کودکان از سنین پایینو نهادینه کردن فرهنگ محافظت از محیط زیست در آنان باشد. در این گونه مدارس باید کلیه فعالیت های آموزشی، پرورشی و تمامی خدمات خود اعم از امور اداری، مالی، آزمایشگاه ها، کارگاه ها و ... را به سمتی هدایت کند که متناسب با اهداف عالیه توسعه پایدار و حفظ محیط زیست باشد. روش تحقیق در این پژوهش مبتنی بر تجزیه و تحلیل مقایس های جرج زد. اف. بردی است.

Keywords:

محیط زیست , دانش آموزان , شیوه های آموزشی حفاظت از آن , مدرسه زیست محیطی , ایران 1404