ارائه الگوی پیش بینی آلودگی هوا (مطالعه موردی: شهر تهران)

با پیشرفت تکنولوژی, افزایش روزافزون جمعیت و توسعه کلان شهرها، آلودگی هوا به یکی از جدی‌ترین معضلات محیط زیستی تبدیل شده است. به همین دلیل نقش پیش‌بینی در خصوص برنامه‌ریزی به منظور کاهش آلودگی، حائز اهمیت است. لذا این مطالعه با هدف تدوین الگویی جهت پیش‌بینی میزان غلظت پنج آلاینده اصلی co، NO2,PM10,O3 و میزان شاخص استاندارد آلودگی، به روش باکس و جنکینز انجام شده است. برای این منظور با استفاده از روش باکس – جنکینز بر روی داده‌های تبدیل شده، برای هریک از الاینده‌ها و شاخص استاندارد آلودگی، مناسب‌ترین الگوی پیش‌بینی با استفاده از معیارهای BSC,AIC و معیارهای خطای پیش‌بینی ارائه شده است. هم‌چنین نتایج نشان داد، میزان غلظت آلاینده‌ها در هر دوره متأثیر از میزان آن‌ها و شوک‌های وارده بر آن‌ها در دوره‌های قبل می‌باشد. یکی از دلایل اصلی آن، شرایط خاص اقلیمی و جغرافیایی شهر تهران است به گونه‌ای که باعث ماندگاری و انباشت بیشتر میزان آلودگی در طول زمان می‌شود.

Keywords:

آلودگی هوا , شهر تهران , شاخص استاندارد آلودگی و باکس و جکینز