بررسی برخی تجارب بهسازی ونوسازی بافت های فرسوده شهری ایران و جهان

بافت های فرسوده مجموعه ای از تنگناها و مشکلات و نیز قابلیت ها و امکانات را در خود و در کنار هم دارد که سیاست های کنونی در استفاده از امکانات نهفته در آن برای فائق آمدن بر مشکلات موفق نبوده است. با توجه به شرایط حیات بافت های فرسوده شهری و مداخلاتی که در این بافت ها وجود دارد، مداخله هدفمند در آن ها بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. هرگونه مداخله در بافت های فرسوده به مدیریتی سالم و نظارت دموکراتیک نیاز دارد که اگر بدون کنترل و برنامه ریزی مناسب و بدون مطالعات اجتماعی – اقتصادی باشد، می تواند به برون راندن قشر فقیر ساکن منجر شود. و از سویی دیگر تا زمانی که در ساختار اجتماعی – اقتصادی بافت تحولی صورت نگرفته باشد، نمی توان انتظار احیای اجتماعی بافت را داشت. مشکلات اشاره شده در سایه شناخت و بررسی دقیق روش های مداخله به مسئله بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده شهری قابل حل است. در این پژوهش تجارب بهسازی و نوسازی شهری هنگ کنگ و آمستردام و همچنین تجدید حیات شهری در همت آباد اصفهان و سیروس تهران مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاصل از پژوهش نشان می دهد در تجارب جهانی موفق بهسازی و نوسازی بافت های فرسوده ی شهری، به این مقوله به عنوان پدیده ای چند وجهی با ابعاد مختلف کالبدی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و فضایی نگریسته شده که الگوی توسعه شهری را به چالش می کشد. از طرفی توجه به مشارکت مردمی و استفاده سرمایه گذاران بخش خصوصی مهم ترین عوامل در تأمین مالی پروژه ها بوده است.

Keywords:

بافت فرسوده , مداخله هدفمند , بهسازی , نوسازی , توسعه شهری , مشارکت