بررسی تحلیلی نقش فضاهای نیمه باز در شکل گیری معماری خانه های ایرانی (نمونه موردی شهرکاشان)

معماری ایران در طول تاریخ چند هزارساله اش پیوستگی و تداوم داشته که ناشی از توجه معماری به همه مسائل زندگی و براوردن نیازهای فرد و جامعه چه به لحاظ مادی و چه معنوی بوده است. برای آن که معماری امروز ما ادامه راه معماری موفق دیروزمان باشد باید مفاهیم و الگوهای جاودانه این معماری را مطالعه کرده و آن را به شیوه ای خلاقانه به کار بریم. یکی از این الگوهای ماندگار که همواره در معماری خانه ایرانی در کنار فضاهای باز و بسته حضوری موفق داشته فضاهای نیمه باز است هدف این پژوهش مطالعه نقش این فضاها و ارایه راهکارهایی روزامد و منطبق با الگوهای جاودانه معماری خانه ایرانی است. بااستفاده ازروش اسنادی و مطالعات میدانی به بررسی نقش و ویژگی فضاهای نیمه باز در خانه های تاریخی شهر کاشان پرداخته می شود. از بررسی های انجام گرفته می توان نتیجه گرفت که فضاهای نیمه باز با ویژگیها و حالات هر دو گونه فضایی باز و بسته امکان تجربه فضایی هم زمان و هم مکان این دوگونه فضایی را فراهم میکند و حضور چنین فضایی به اشکال مختلف درخانه های معاصر امکان تجربه های فضایی متنوعی را به کاربر میدهد.

Keywords:

الگو , فضاهای نیمه باز , خانه ایرانی , کاشان