تبیین نقش فضای نیمه باز در کیفیت رفتار ساکنین با رویکرد تبیین تعاریف و مفاهیم متفاوت فضای نیمه باز با تاکید بر الگوی رفتاری در جهت رسیدن به تعریفی جامع در حیطه روانشناسی از مفهوم فضای نیمه باز

بررسی گونه شناسی معماری ایران نشان می دهد که شکل گیری بنا چه به صورت منفرد و چه به صورت مجتمع بر اساس ترکیب سه الگوی فضایی باز بسته و پوشیده صورت گرفته است در خانه های تاریخی حیاط به عنوان اصلی ترین فضای باز همزیستی با طبیعت را نمایندگی می کند و سایر فضاها گرداگرد آن شکل گرفته اند منجمله ایوان ها اتاق ها مطبخ انبار و ... فضاهای نیمه باز افراد درون خود را به سمت حیاط فرا می خواند و حضور برتر فضاهای نیمه باز تداوم سکونت در حیاط است با توجه به این که هر یک از انواع فضای نیمه باز یک مقر رفتاری محسوب می شود به تناسب کالبد و ویژگی هایش می تواند رفتارهای خاصی را در استفاده کنندگان ایجاد کند چرا که رفتار نتیجه ایست از تاثیر متقابل فرد بر محیط و فرد بر افراد دیگر محقق در این پژوهش به تاثیر متقابل فضای نیمه باز و رفتار ساکنین می پردازد این که عوامل موثر در شکل گیری رفتار چیست؟نقش کالبد فضای نیمه باز در بازخورد کیفیتی ویژه در رفتار استفاده کنندگان چیست؟چگونه محیط کالبد بر شکل گیری رفتاری به خصوص تاثیر می گذارد؟نقش فضاهای نیمه باز در شکل گیری الگوهای رفتاری چیست؟عکس العمل های رفتاری ساکنین در فضای نیمه باز در انطباق با محیط چیست؟سوالات اساسی این پژوهش می باشند هدف محقق از چنین پژوهشی احیای فضاهای فراموش شده معماری ایرانی در جهت ارتقای رفتارهای مطلوب در بین ساکنین خانه است بدین منظور با استفاده از روش مروری مرور کردن ادبیات موضوع می باشد

Keywords:

فضای نیمه باز , کیفیت رفتار , ساکنین