تعیین دانه‌بندی بهینه خوراک جداکننده مغناطیسی مجتمع گل گهر در مقیاس صنعتی

خط چهارم تولید کنسانتره شرکت صنعتی و معدنی گل گهر شامل خردایش در آسیای گلوله‌ای سرریزشونده و جداکننده مغناطیسی شدت متوسط ( MIMS) تر است. محصول آسیا به طور مستقیم وارد جداکننده می‌شود. برای تعیین متوسط زمان ماند ذرات داخل آسیا از ردیاب NaOH استفاده شد و با استفاده از نرم‌افزار توزیع زمان ماند در صفحه گسترده اکسل مقدار آن 9 دقیقه به دست آمد. جهت تعیین اندازه ذرات بهینه برای جداکننده مغناطیسی، آزمایش‌هایی (تغییر تناژ ورودی به آسیا) در مقیاس صنعتی انجام و دانه‌بندی مناسب خوراک جداکننده مغناطیسی تعیین گردید. آزمایش‌ها در تناژهای 300، 350، 400، و 450 تن در ساعات انجام گرفت. با تغییر تناژ خشک ورودی به آسیا زمان ماند ذرات داخل آسیا تغییر و برای هر تناژ منحنی دانه‌بندی محصول آسیا تغییر پیدا کرد. بعد از هر تغییر از جریان‌های جداکننده مغناطیسی نمونه‌برداری شد تا کارایی جداکننده در هر دانه‌بندی به دست آید. دانه بندی محصول آسیا زمانی که تناژ ورودی به آسیا 300 تن در ساعت بود توزیع دانه‌بندی با 210μ = d80 به دست آمد. این دانه‌بندی به عنوان دانه‌بندی بهینه خوراک ورودی به جداکننده مغناطیسی انتخاب شد. عیار آهن و گوگرد کنسانتره جداکننده مغناطیسی در این دانه‌بندی خوراک ورودی به ترتیب 64/15 ٪ و 1/13 ٪ و بازیابی 86/9 ٪ به دست آمد. همچنین خوراک و کنسانتره جداکننده آنالیز سرندی شد و عیار آهن و گوگرد در هر بخش تعیین شد. ذرات با ابعاد 250-180+ به عنوان مهم‌ترین بخش دانه‌بندی تعیین شد. بازدهی جدایش آهن کنسانتره برای این بخش دانه‌بندی 63/69 ٪ به دست آمد

Keywords:

آسیاکنی , دانه‌بندی , جداکننده مغناطیسی , عیار